Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εθνικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εθνικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

Ο «πανικός» της Τουρκίας θα εκτραπεί στο Αιγαίο;

Μια κρίση όπως αυτή των Ιμίων του 1996 θα μπορούσε να βάλει την Τουρκία ξανά στο παιχνίδι της Μέσης Ανατολής, εγείροντας διλήμματα στις εμπλεκόμενες πλευρές για το αν η Ανατολική Μεσόγειος μπορεί να δοθεί ως αντάλλαγμα στην Τουρκία προκειμένου να πάψει να αποζητά ρόλο στη Συρία και στη Μέση Ανατολή

Του Αλέξανδρου Δρίβα

Στις διεθνείς σχέσεις, οι χώρες που έχουν συνοριακές διαφορές τηρούν πάντα ένα προφίλ φόβου και καχυποψίας η μία για την άλλη. Στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, αρκετοί πρόεδροι των ΗΠΑ άφηναν να εννοηθεί στην αμερικανική κοινή γνώμη πως η ΕΣΣΔ (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών) είναι «πιο ισχυρή, πιο πανούργα και επαρκέστερα προετοιμασμένη». Αυτή η έννοια που περιγράφει αυτού του είδους την καχυποψία αναφέρεται στη διεθνή βιβλιογραφία ως «hostility».

Η ιστορία της ελληνο-τουρκικής διένεξης παρουσιάζει επίσης τέτοια στοιχεία. Ο λόγος που πολλές φορές οι ίδιες οι κυβερνήσεις επιλέγουν αυτήν τη μορφή κλιμάκωσης καχυποψίας στην κοινή τους γνώμη είναι γιατί στοχεύουν στη δημιουργία ενός κλίματος συσπείρωσης. Στην Τουρκία, που το έλλειμμα της δημοκρατίας είναι πολύ μεγάλο, αυτή η καχυποψία μπορεί να θρέφεται συνεχώς. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν όρια στο προαναφερθέν πλαίσιο. Η Ελλάδα, είναι η συντηρητική δύναμη του υπάρχοντος status quo και η Τουρκία η αντίστοιχη αναθεωρητική. Υπάρχουν σημάδια που μας δείχνουν ότι η Τουρκία έχει περιέλθει σε πανικό και αυτός ο πανικός είναι πιθανόν να διοχετευθεί στο Αιγαίο.

Οι Κούρδοι της Συρίας περάσαν τον Ευφράτη

Αν έναν χρόνο πριν κάποιος σύμβουλος του Ταγίπ Ερντογάν του έλεγε ως πιθανά όσα έχουν λάβει χώρα σε μια περιοχή που η Τουρκία ήθελε να φέρει υπό την επιρροή της, τότε πιθανόν να του έλεγε πως του περιγράφει τον τουρκικό εφιάλτη. Παρόλα αυτά, η Τουρκία δοκιμάζει τις συνέπειες της φιλόδοξης στρατηγικής της. Η Μόσχα επέλεξε να χτυπήσει την Τουρκία στο ζήτημα των Κούρδων και η αστάθεια στη χώρα μπορεί να θεωρείται σίγουρη, καθώς αναμένουμε περαιτέρω καταπίεση των Κούρδων της Τουρκίας από το ΑΚΡ (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης). Η ένωση των Κούρδων της Τουρκίας, της Συρίας και του Ιράκ αποτελεί εφιάλτη για την Άγκυρα. Τα τουρκικά παράπονα της Τουρκίας προς τις ΗΠΑ δεν εισακούονται από την Ουάσινγκτον, καθώς η τελευταία δε θέλει σε καμία περίπτωση να παρέμβει σε μια περιοχή που προσπαθεί να απεγκλωβιστεί. Αυτός άλλωστε είναι και ο βασικός λόγος που οι ΗΠΑ δεν αντιδρούν ιδιαίτερα στη ρωσική πολιτική στη Μέση Ανατολή. Η περιφερειακή πολιτική της Τουρκίας έχει ανοίξει πολλά μέτωπα και η οικονομία της δέχεται συνεχείς πληγές, έμμεσες και άμεσες, ενώ η διεθνής εικόνα της είναι συνυφασμένη με τη στήριξη του Daesh (του γνωστού ISIS).

Θυμόμαστε τον Thomas Schelling

Ο Νορβηγός νομπελίστας (οικονομολόγος) προσέφερε στις διεθνείς σχέσεις μια νέα ρεαλιστική κατεύθυνση. Τον στρατηγικό ρεαλισμό. Το περιεχόμενο αυτής της θεωρίας αναλώνεται στην παρουσίαση ενός ολοκληρωμένου σκεπτικού που συμβάλλει στη δημιουργία ενός διαπραγματευτικού πλαισίου. Ο Schelling, παίρνοντας στοιχεία από τον Ψυχρό Πόλεμο, στο έργο του «The Strategy of Conflict», αναφέρει πως η απειλή χρήσης βίας είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τη χρήση αυτής. Ως εκ τούτου, οφείλουμε να γνωρίζουμε καλά «τι πονάει» τον αντίπαλο και να τον φέρουμε να επιλέξει ο ίδιος αυτό που εμείς επιθυμούμε. Αυτό που έχει αξία στο προκείμενο ζήτημα με την Τουρκία και αναφέρεται εντός της θεωρίας είναι μια προϋπόθεση μιας πετυχημένης διαπραγμάτευσης. Ο νομπελίστας οικονομολόγος θεωρεί πως για να πετύχει μια διαπραγμάτευση υπέρ μιας δύναμης δεν αρκεί η απειλή προς τον αντίπαλο. Χρειάζεται το μέλος που απειλεί να παράσχει μια ανεκτή διέξοδο στη χώρα που απειλείται, έτσι ώστε να μην αντιδράσει σαν λιοντάρι στο κλουβί (όπως χαρακτηριστικά λέει).

Στο κομμάτι της νεο-οθωμανικής πολιτικής, η Τουρκία φαίνεται να μην έχει κατοχυρώσει ανεκτή διέξοδο που θα της δίνει το δικαίωμα να έχει λόγο στη Συρία στην επόμενη μέρα. Το ζήτημα της Συρίας έχει άμεσες επιπτώσεις στο Κουρδικό. Ταυτόχρονα, οι Σουνίτες σύμμαχοί της (Σαουδική Αραβία, Κατάρ) έχουν οικονομικά προβλήματα και, συν τοις άλλοις, έχουν να αντιμετωπίσουν την κρίση με το Ιράν. Η Τουρκία μοιάζει απομονωμένη και χωρίς να έχει την πολυτέλεια άλλων «διαμεσολαβήσεων». Αν λοιπόν δεν υπάρχει ανεκτή διέξοδος, τι γίνεται; Ο Αννίβας ο Καρχηδόνιος είχε αναφέρει πως αν δεν υπάρχει δρόμος, τότε θα τον δημιουργήσουμε. Αυτή η ρύση φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ελκυστική για την Τουρκία, που παραδοσιακά εξάγει και μεταφέρει κρίσεις που την αφορούν.

Ξανά στο δυτικό της βάθος η Άγκυρα με τη χρήση εκβιασμών

Η Τουρκία ακολουθεί πάγια τη στρατηγική της έντασης όταν τα εσωτερικά της προβλήματα την κυκλώνουν. Παρόλα αυτά, όπως έχει δείξει η εμπειρία, αυτή η στρατηγική ακολουθείται υβριδικά από την Τουρκία. Δημιουργεί την ένταση και, ακολούθως, προβάλλει τον εαυτό της ως μέρος της λύσης της κρίσης που η ίδια δημιούργησε. Αν η ανατολική πολιτική έχει ήδη αποτύχει, η Τουρκία θα στραφεί στη δυτική της πλευρά. Εκεί, θεωρεί πως έχει αντιπάλους τους οποίους μπορεί να εκβιάσει (Ελλάδα, Κύπρο, Ευρωπαϊκή Ένωση). Ειδικά στο προσφυγικό ζήτημα, η Τουρκία ανταμείφθηκε πλουσιοπάροχα από την Ε.Ε, η οποία δεν είχε ποτέ επεξεργαστεί ένα σχέδιο που θα αντιμετώπιζε κρίσεις στην ευρύτερη γειτονιά της. Σε μια περίοδο που ΗΠΑ και Ρωσία περιφρονούν την Τουρκία, το ΑΚΡ θεωρεί πως αν απειλήσει σχετικά με το προσφυγικό ζήτημα, θα λάβει ανταλλάγματα στα οποία εντάσσονται οι ελληνοτουρκικές διαφορές και το ζήτημα της Κύπρου. Παράλληλα, μια κρίση όπως αυτή των Ιμίων του 1996 θα μπορούσε να βάλει την Τουρκία ξανά στο παιχνίδι της Μέσης Ανατολής, εγείροντας διλήμματα στις εμπλεκόμενες πλευρές για το αν η Ανατολική Μεσόγειος μπορεί να δοθεί ως αντάλλαγμα στην Τουρκία προκειμένου να πάψει να αποζητά ρόλο στη Συρία και στη Μέση Ανατολή.

Ελληνική και κυπριακή πολιτική κατάσταση και ο τουρκικός στόχος για τορπιλισμό της Τριμερούς

Τα σενάρια για δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης στην Ελλάδα πληθαίνουν. Στην Κύπρο επέρχονται βουλευτικές εκλογές. Η Τουρκία, όταν διεξάγονται εκλογές σε Ελλάδα και Κύπρο, φροντίζει να υπενθυμίζει στις επανεκλεγείσες ή νεοεκλεγείσες κυβερνήσεις πως οι διεκδικήσεις της παραμένουν στο ακέραιο. Πέρυσι η Τουρκία εξέδωσε μια προκλητική ΝΟΤΑΜ (Notice to Airmen - ειδοποίηση προς αεροναυτιλλομένους) που δέσμευε σχεδόν όλο το Αιγαίο, μόλις λίγες μέρες μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης. Η κρίση των Ιμίων το 1996 ήταν επίσης ένα τουρκικό «καλωσόρισμα» στην κυβέρνηση Σημίτη. Όλες αυτές οι τουρκικές «συνήθειες» εξυπηρετούνται από μια περιφερειακή συγκυρία που θα διευκόλυνε τον γεωπολιτικό της απεγκλωβισμό. Σε λίγες μέρες αναμένουμε και την Τριμερή μεταξύ Ελλάδος, Κύπρου και Ισραήλ.

Η Άγκυρα, με το ζήτημα της Συρίας να έχει πάρει επικίνδυνη τροπή για την ίδια, με τον Κόλπο να φλέγεται, τη Ρωσία να κλιμακώνει τα αντίμετρα εναντίον της και την τιμή των φυσικών πόρων να αυξάνεται σε μια περίοδο που η οικονομία της ματώνει, θα προσπαθήσει να παρέμβει δυναμικά στις συζητήσεις που αφορούν τους ενεργειακούς πόρους. Στο βάθος, η Τουρκία θα προσπαθήσει να φέρει τριβές στις συνεννοήσεις του Ελληνισμού με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, καθώς, κατά την οπτική της, αυτές οι συνεργασίες έχουν «αντιτουρκικό» χαρακτήρα και έχουν ως στόχο την περιθωριοποίηση και τον αποκλεισμό των τουρκικών συμφερόντων. Σημαντικός παράγοντας είναι πως το Αιγαίο έχει καταστεί πύλη προσφύγων και η Τουρκία θα εξυπηρετούσε περισσότερο τα συμφέροντά της, αν δημιουργούσε μια ένταση με την Ελλάδα στο Αιγαίο για ζητήματα που άπτονται την έρευνα και τη διάσωση, προσπαθώντας να πάρει ακόμη περισσότερο με το μέρος της εκείνες τις ευρωπαϊκές φωνές που δεν αφουγκράζονται την ελληνική ανησυχία. Τόσο η Ελλάδα, όσο και η Κύπρος οφείλουν να ορίσουν το 2016 ως έτος σταθμό αναφορικά με τις σχέσεις τους με την Τουρκία. Ειδικά στην Ελλάδα, όποιο κυβερνητικό σχήμα λάβει χώρα οφείλει να θεωρήσει τα ελληνο-τουρκικά ως ύψιστη προτεραιότητα.

Η Τουρκία, «βιάζεται» τόσο για το Κυπριακό, όσο και για τις ελληνοτουρκικές διαφορές, καθώς γνωρίζει πως η ανισορροπία δυνάμεων υπέρ της δε θα ισχύει εσαεί. Όσο περνούν οι μήνες, η Άγκυρα θα ασχολείται με όλο και περισσότερα διεθνοποιημένα ζητήματα εντός της, που θα αφορούν την ίδια της την ύπαρξη και αυτή είναι μια σημαντική παράμετρος που πρέπει να υπολογίζουμε.

* Ο κ. Αλέξανδρος Δρίβας είναι υποψήφιος διδάκτορας Διεθνών Σχέσεων στο Παν/μιο Πελοποννήσου - συντονιστής στο Παρατηρητήριο Ανατολικής Μεσογείου στον Τομέα Ρωσίας Ευρασίας και Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΤΟ.ΡΕ.ΝΕ)

Πηγή Liberal

kostasxan 

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Η πολιτική αστάθεια και το εθνικό διακύβευμα

rounded_corners
Με την έναρξη της διαδικασίας εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, η Ελλάδα κινδυνεύει να μπει σε περίοδο πολιτικής αστάθειας. Εφ’ όσον δεν συγκεντρωθεί η αναγκαία πλειοψηφία των 180 βουλευτών στην τρίτη ψηφοφορία της 29ης Δεκεμβρίου, η Βουλή κατά το Σύνταγμα θα διαλυθεί και θα προκηρυχθούν εκλογές (με πιθανότερες ημερομηνίες την 25η Ιανουαρίου και την 1η Φεβρουαρίου). Θα ακολουθήσει μετά τις εκλογές η εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας από τη νέα Βουλή και η διαδικασία σχηματισμού νέας κυβέρνησης (με διαδοχικές διερευνητικές εντολές αν κάποιο κόμμα δεν επιτύχει αυτοδυναμία). Όλα τα ανωτέρω συνεπάγονται ένα χρονικό διάστημα τουλάχιστον 40 ημερών (και δυνητικά πολύ μεγαλύτερο), κατά το οποίο η Ελλάδα θα βρίσκεται σε πολιτική αστάθεια.
Η ιστορία διδάσκει ότι οι περίοδοι πολιτικής αστάθειας στην Ελλάδα δημιουργούν στην Τουρκία τον πειρασμό πρόκλησης κρίσεων και γενικότερα αποκόμισης κερδών.
  • Τα  «Σεπτεμβριανά» επεισόδια του 1955 που οδήγησαν στον ξεριζωμό και μαρασμό της ελληνικής παροικίας της Κωνσταντινούπολης ενορχηστρώθηκαν από το τουρκικό κράτος σε στιγμή ελληνικής αδυναμίας, καθώς ο πρωθυπουργός Παπάγος ήταν βαριά άρρωστος.
  • Η κρίση του Νοεμβρίου του 1967 που οδήγησε στην απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο ήταν εν μέρει αποτέλεσμα της διεθνούς απομόνωσης της δικτατορικής κυβέρνησης των Αθηνών, καθώς και της εικόνας αδυναμίας που αποκόμισε γι’ αυτήν η τουρκική ηγεσία.
  • Το 1974 ο δρόμος για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο άνοιξε λόγω του ελληνικού πραξικοπήματος εις βάρος του Μακαρίου, δηλ. της κορύφωσης της έριδας μεταξύ «ενωτικών» και μακαριακών, για την οποία φέρουν σοβαρότατη ευθύνη και οι δύο πλευρές .
  • Η κρίση των Ιμίων το 1996 υπήρξε το πλέον πρόσφατο παράδειγμα εκμετάλλευσης της αδυναμίας της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας από την «φίλη και γείτονα», καθώς η μακρόχρονη αποχή του Α. Παπανδρέου από τα καθήκοντα του πρωθυπουργού, η απειρία του νέου πρωθυπουργού Κ. Σημίτη και οι εσωκομματικές έριδες επηρέασαν αρνητικά την ικανότητα της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας να χειριστεί την κρίση.
Σήμερα, η Ελλάδα φαίνεται να οδηγείται για άλλη μια φορά σε επικίνδυνα νερά, καθώς η πολιτική σταθερότητα απειλείται, ενώ κρίσιμα εθνικά θέματα βρίσκονται σε αποφασιστική καμπή.

Το βασικό ζήτημα που βρίσκεται σε εκκρεμότητα είναι η αξιοποίηση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Αν. Μεσογείου, που συνδέεται εμμέσως πλην σαφώς και με την επίλυση του Κυπριακού. Η διπλωματική προσέγγιση της Ελλάδας και της Κύπρου με την Αίγυπτο και το Ισραήλ έχει δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες για μια συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ μεταξύ των τεσσάρων χωρών, η οποία θα ανταποκρίνεται στα συμφέροντά τους, αλλά ταυτόχρονα θα περιορίζει σημαντικά τις τουρκικές βλέψεις. Το χρονικό προβάδισμα που έχει αποκτήσει η Κυπριακή Δημοκρατία στον τομέα αυτό χάρη στην έγκαιρη σύναψη συμφωνιών με διεθνείς εταιρείες, έχει φέρει σε μειονεκτική θέση την Τουρκία, που προσπαθεί να αμφισβητήσει τα κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα με τις παράνομες έρευνες του «Barbaros», και έχει εξαγγείλει τοποθέτηση ερευνητικής πλατφόρμας (χωρίς προς το παρόν να βρει κατάλληλη προς αγορά, εξ ου και εξήγγειλε ναυπήγηση νέας, που όμως συνεπάγεται χρονική καθυστέρηση).
Κρίσιμης σημασίας για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων και την γεωπολιτική θέση της Κύπρου είναι η όδευση που θα επιλεγεί για την διοχέτευση των κυπριακών και ισραηλινών υδρογονανθράκων προς τις αγορές. Η Τουρκία, ακόμα και δια στόματος Νταβούτογλου, απαιτεί να διοχετευθούν οι υδρογονάνθρακες προς τις αγορές μέσω του εδάφους της. Η λύση αυτή είναι οικονομικότερη, αλλά στρατηγικά ανεπιθύμητη, για ευνόητους λόγους, από την Κύπρο και το Ισραήλ. Οι δύο χώρες, αλλά και η Ελλάδα, προσπαθούν να επιτύχουν τη χρηματοδότηση του υποθαλάσσιου αγωγού EastMed (Ισραήλ – Κύπρος – Κρήτη – Πελοπόννησος – Ιταλί)  από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το κόστος της επένδυσης σε έναν τέτοιο αγωγό είναι μεγάλο και πιθανώς μη αποσβέσιμο από οικονομικής πλευράς, αλλά η γεωπολιτική συγκυρία ευνοεί τους ελληνικούς, κυπριακούς και ισραηλινούς σχεδιασμούς. Η στρατηγική αντιπαράθεση με τη Ρωσία και η διολίσθηση της Τουρκίας προς τον ισλαμισμό καθιστούν επιτακτική την ανάγκη διαφοροποίησης των πηγών εφοδιασμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης – και αν αυτός ο στρατηγικός στόχος υιοθετηθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οικονομική βιωσιμότητα του αγωγού θα είναι δευτερεύον κριτήριο.
Είναι σαφές ότι η ολοκλήρωση των διπλωματικών σχεδιασμών Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου απαιτεί χρόνο. Χρόνο απαιτεί επίσης η προετοιμασία των Ενόπλων Δυνάμεων των τεσσάρων χωρών για το ενδεχόμενο θερμής αντιπαράθεσης με την Τουρκία, που πρέπει να θεωρείται πιθανή, δεδομένου του μεγέθους του διακυβεύματος. Δεν είναι τυχαίες οι πρόσφατες συνασκήσεις του ΠΝ με το αιγυπτιακό ναυτικό στην περιοχή της Κρήτης, ενώ η στρατιωτική συνεργασία της Ελλάδας και της Κύπρου με το Ισραήλ έχει πλέον καταστεί ρουτίνα, με συνεχείς ανταλλαγές επισκέψεων πολεμικών μοιρών και παρουσία ισραηλινών συμβούλων στην Κύπρο. Ούτε είναι τυχαία η (επιτέλους)  ενεργοποίηση των υποβρυχίων «Πιπίνος», «Ωκεανός» και (οσονούπω) «Ματρώζος», που εμπεριέχει ρίσκο, τόσο επιχειρησιακό όσο και συμβατικό, για τη στρατιωτική και πολιτική ηγεσία. Τόσο αυτό το γεγονός, όσο και οι προμήθειες πυρομαχικών για τα άρματα μάχης Leopard 2 και κρίσιμων ανταλλακτικών για τα μαχητικά αεροσκάφη της ΠΑ και τις φρεγάτες τύπου S του ΠΝ, δείχνουν ότι η ελληνική ηγεσία έχει επίγνωση του ενδεχομένου θερμής αντιπαράθεσης με την Τουρκία, που εντείνεται λόγω των διπλωματικών εξελίξεων.  Το ίδιο δείχνουν και οι πυκνότερες, εσχάτως, κλήσεις εφέδρων…
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η επερχόμενη πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα παρέχει στην Τουρκία μια σημαντική ευκαιρία πρόκλησης κρίσης, για την πρόωρη ματαίωση των ελληνικών και κυπριακών σχεδιασμών. Π.χ. ένα αεροναυτικό επεισόδιο στο Αν. Αιγαίο ή η αιφνιδιαστική κατάληψη κατοικημένης μικρονήσου θα παρείχε στην Τουρκία την ευκαιρία να αντιμετωπίσει τις ελληνικές δυνάμεις σε τόπο και χρόνο ευνοϊκό γι’ αυτήν, δηλαδή ξεχωριστά από την Αίγυπτο ή το Ισραήλ και πριν οι τέσσερις χώρες διακηρύξουν από κοινού την οριοθέτηση των ΑΟΖ τους (την οποία θα ήτανλογικό να υπερασπίσουν εν συνεχεία από κοινού). Μια ελληνική ήττα ή ταπείνωση σε αυτή την περίπτωση θα εξέθετε την Ελλάδα στην Αίγυπτο και το Ισραήλ ως αναξιόπιστο εταίρο και θα έδινε στην Τουρκία την ευκαιρία να «σπάσει» το εναντίον της διαμορφωμένο «μέτωπο».  Θα μπορούσε κανείς να εικάσει ότι ιδανικός στόχος για την Τουρκία θα ήταν το Καστελλόριζο, μετά από μια κατάλληλα σκηνοθετημένη διαφωνία (και ενδεχομένως ναυτικό επεισόδιο) ως προς την επιρροή του στη διαμόρφωση της ΑΟΖ. Θα μπορούσε επίσης να εικάσει κανείς ότι η ιδανική κατάληξη της κρίσης για την Τουρκία θα ήταν μια συμφωνία – «πακέτο» για το Κυπριακό που θα συμπεριλάμβανε συνεκμετάλλευση των κυπριακών υδρογονανθράκων και διοχέτευσή τους στη διεθνή αγορά μέσω Τουρκίας. Αλλά όλα αυτά είναι εικασίες, και κανείς δεν γνωρίζει πώς θα συμπεριφερθεί ο δυνητικός αντίπαλος, ειδικά όταν είναι απρόβλεπτος και μεγαλομανής, όπως η σημερινή τουρκική ηγεσία.
Δεν θα αναλυθεί εδώ η καταλληλότητα των διεκδικητών της εξουσίας να αντιμετωπίσουν τέτοιες τουρκικές προκλήσεις, ούτε η ευθύνη ορισμένων κομμάτων για την πιθανή πρόκληση βουλευτικών εκλογών σε μια τέτοια συγκυρία. Θα υπάρξει καταλληλότερος χρόνος για τέτοιες αναλύσεις, και για την ώρα σημασία έχει η αποφυγή της περιπέτειας των εκλογών στο χρονικό αυτό σημείο. Ο γράφων θεωρεί ότι είναι ακόμη εφικτή η συναινετική εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας – αλλά το παρόν κείμενο γράφεται με το σκεπτικό της (κατά το δυνατόν) διασφάλισης των εθνικών συμφερόντων, έστω και αν η χώρα μπει στη διαδικασία των εκλογών.
Για να αναλυθεί σωστά το πρόβλημα, πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι το στοιχείο που δίνει στον αντίπαλο την αίσθηση της «ευκαιρίας» είναι η εντύπωση της αδυναμίας σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας, και όχι Ενόπλων Δυνάμεων. Και ως «αδυναμία» νοείται πρωτίστως, όχι η υποχωρητικότητα αλλά η αναποφασιστικότητα, η ύπαρξη πολλών κέντρων εξουσίας και η απουσία σαφούς πολιτικής κατεύθυνσης. Τέτοια εικόνα θα προκύψει ιδιαίτερα κατά το διάστημα μετά τις (πιθανές) εκλογές, όταν θα εκκρεμεί η σύγκληση της νέας Βουλής, η εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και στη συνέχεια (αν δεν έχει προκύψει αυτοδυναμία) η διαδικασία των διερευνητικών εντολών σχηματισμού κυβέρνησης.  Το χρονικό αυτό διάστημα είναι επικίνδυνα μεγάλο, ειδικά αν οι διερευνητικές εντολές δεν αποδώσουν κυβέρνηση και η χώρα οδηγηθεί ξανά σε εκλογές με υπηρεσιακή κυβέρνηση, όπως το 2012.
Για να αποφευχθεί η εικόνα πολιτικής παράλυσης και αδυναμίας κατά την περίοδο αυτή, ο πολιτικός κόσμος θα μπορούσε να μεταδώσει προς το εξωτερικό ένα κοινό μήνυμα αποφασιστικότητας, για να αποθαρρύνει τυχοδιωκτισμούς από πλευράς Τουρκίας. Εφ’ όσον η χώρα οδηγηθεί σε εκλογές, θα μπορούσε να συγκληθεί σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στην οποία να εξεταστούν τα ανοιχτά ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής και να διακηρυχθεί από κοινού ότι:
  • (α) η Ελλάδα παραμένει αταλάντευτα στο πλευρό της Κύπρου και κάθε απειλή κατά της εδαφικής της ακεραιότητας θα προκαλέσει αυτονόητα ελληνική στρατιωτική ανάμειξη
  • (β) το σύνολο του πολιτικού κόσμου υποστηρίζει τις διπλωματικές ενέργειες Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών
  • (γ) οποιαδήποτε ενέργεια κατάληψης κατοικημένου ελληνικού εδάφους συνεπάγεται αυτομάτως γενικευμένο ελληνοτουρκικό πόλεμο
  • (δ) η ελληνική κυβέρνηση, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων, έχει δώσει στις Ένοπλες Δυνάμεις συγκεκριμένους κανόνες εμπλοκής σύμφωνους με τα ανωτέρω, που θα παραμείνουν σε ισχύ ως τον σχηματισμό της πολιτικής κυβέρνησης που θα προκύψει από τις εκλογές.
Θεωρούμε ότι μια τέτοια διακήρυξη θα μπορούσε να επιδράσει αποτρεπτικά σε τυχόν επίβουλους σχεδιασμούς κατά την κρίσιμη περίοδο (ειδικά μετά τις τυχόν εκλογές), διαλύοντας παραστάσεις της αντίπαλης πλευράς περί ελληνικής διστακτικότητας και εισάγοντας ένα στοιχείο αυτοματισμού στην ελληνική αντίδραση. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να διασφαλιστεί η ασφαλής διάνυση της περιόδου ρευστότητας που αναμφίβολα θα φέρουν οι εκλογές, αν τελικώς γίνουν.
Από εκεί και έπειτα, τον λόγο θα έχουν οι εντολοδόχοι του ελληνικού λαού.

e-amyna 

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ: ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ, ΣΕ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ!


Καστελλόριζο: Προκαλούν οι Τούρκοι, σε επιφυλακή ο στρατός!

Δεν πρόκειται να κατεβεί ξανά η σημαία μας από ελληνικό έδαφος, τονίζουν στο Newsbomb.gr στρατιωτικές πηγές... Τουρκικό πολεμικό πλοίο «προκαλεί» με την παρουσία του στα ελληνικά χωρικά ύδατα, ακριβώς έξω από το λιμάνι του Καστελλόριζου.

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΓΙΑΧΝΑΚΗ

Σενάρια «στημένου» επεισοδίου στο Αιγαίο απεργάζεται το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας στην Άγκυρα μαζί με τις μυστικές υπηρεσίες της γείτονος, ενώ προς αυτή την κατεύθυνση διενεργείται και μια επιχείρηση προπαγάνδας προς τον τουρκικό Τύπο προκειμένου να «περάσουν» τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό τα μηνύματα της τουρκικής κυβέρνησης.
Την ίδια ώρα, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις βρίσκονται σε κατάσταση αυξημένης ετοιμότητας.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Newsbomb.gr, η ελληνική πλευρά ρίχνει ιδιαίτερο βάρος στο Καστελλόριζο και όχι άδικα…
Οι δυνάμεις στο νησί ενισχύονται με «σκληρά» και «μάχιμα» ονόματα στελεχών, ενώ αρκετοί εισηγούνται στο νέο υπουργό Εθνικής Άμυνας να μεταβεί εσπευσμένα στην περιοχή. Από το πρωί της Δευτέρας (10/11/2014) βρίσκεται σε εξέλιξη νέα τουρκική πρόκληση, καθώς πολεμικό πλοίο της Τουρκίας «κόβει» βόλτες σε ελληνικά ύδατα, έξω από το λιμάνι του Καστελλόριζου.
Πάντως, αυτό που τονίζουν με νόημα στο Newsbomb.gr στρατιωτικές πηγές, είναι πως: «αυτή τη φορά δεν θα επιτρέψουμε να γίνουν λάθη του παρελθόντος».
Στο λιμάνι του νησιού παραμένει αγκυροβολημένο πλοίο του πολεμικού μας ναυτικό, πλήρως εξοπλισμένο για παν ενδεχόμενο, ενώ και στα υπόλοιπα νησιά των Δωδεκανήσων ο στρατός και το ναυτικό μας έχουν τεθεί σε κατάσταση ετοιμότητας, ώστε έγκαιρα και αποτελεσματικά να αντιμετωπιστεί οποιαδήποτε προκλητική ενέργεια των Τούρκων, ικανή να οδηγήσει στη δημιουργία «θερμού» επεισοδίου στο Αιγαίο.
Αυτό που μεταφέρουν στο Newsbomb.gr υψηλόβαθμες στρατιωτικές πηγές από την ευρύτερη περιοχή, είναι πως σε περίπτωση που οι Τούρκοι επιχειρήσουν να «πατήσουν» ελληνικό έδαφος και κυρίως να αμφισβητήσουν την ελληνικότητα της νήσου Στρογγύλης, θα λάβουν άμεσα την απάντηση που πρέπει.
«Ελληνική σημαία, αυτή τη φορά δεν πρόκειται να κατεβεί από τα εδάφη μας» είναι το μήνυμα που στέλνουν προς κάθε κατεύθυνση…

Newsbomb.gr

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Τρομοκρατούν τον κοσμάκη!



του Γιώργου Δελαστίκ
Πολύ καλά κάνει η πανάθλια κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και έχει ξεσηκώσει τον κόσμο με τις… τσιρίδες της και τα ξεφωνητά της για την… κρουαζιέρα του τουρκικού πολεμικού σκάφους, της κορβέτας Μπουγιουκάντα (Büyükada δηλαδή Μεγαλόνησος) στα στενά του ακρωτηρίου Καφηρέα της Νότιας Εύβοιας (του Κάβο ντ’ Όρο που λέμε στη λαϊκή ονομασία του) και μεταξύ Τζιας και Κύθνου, ελάχιστα μίλια από την Αττική.
Είναι όμως η μνημονιακή κυβέρνηση ειλικρινής στις αντιδράσεις της ή μήπως προσπαθεί με το θόρυβο που κάνει να τρομοκρατήσει τον ελληνικό λαό ότι δήθεν απειλείται πόλεμος με την Τουρκία, μήπως και κατορθώσει να παραμείνει στην εξουσία;
Σίγουρα, μόνο ειλικρινής δεν είναι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος!
Δεν αναφερόμαστε γενικά στην αχρεία πολιτική στάση τους.
Μιλάμε συγκεκριμένα για τις προκλήσεις του τουρκικού πολεμικού ναυτικού όχι γενικά στο Αιγαίο αλλά συγκεκριμένα στο Κάβο ντ’ Όρο.
Όχι, καθόλου η πρώτη φορά δεν είναι που φέτος πέρασε τουρκικό πολεμικό πλοίο από εκεί. Είναι η… έκτη φορά φέτος!
Έκτη!
Στις 20 Ιανουαρίου 2014 εγκαινιάστηκε η… τουριστικοπολεμική σεζόν με διέλευση τουρκικής φρεγάτας από τα στενά του Καφηρέα.
Στις 11 Φεβρουαρίου πέρασε από εκεί κορβέτα που στη συνέχεια παραβίασε τα ελληνικά χωρικά ύδατα μεταξύ Τζιας και Κύθνου.
Στις 27 Μαρτίου και πάλι τουρκική κορβέτα επανέλαβε με καρμπόν την ίδια πρόκληση.
Στις 20 Μαΐου οι Τούρκοι, επειδή δεν πέρασαν από το Κάβο ντ’ Όρο τον Απρίλιο, έστειλαν δύο κορβέτες!
Έπειτα έκαναν καλοκαιρινές διακοπές και στις 17 Σεπτεμβρίου, με το… άνοιγμα των σχολείων, να ’σου και πάλι τουρκική κορβέτα στο Κάβο ντ’ Όρο!
Στις 4 Νοεμβρίου έγινε η κρουαζιέρα της τουρκικής κορβέτας Μεγαλόνησος που προκάλεσε όλον αυτό τον απολύτως δικαιολογημένο θόρυβο.
Λογική η απορία μας, όπως και όλου του σκεπτόμενου ελληνικού λαού.
Πέντε φορές ήρθαν τα τουρκικά πολεμικά πλοία λίγα μίλια από την Αττική και ο Αντώνης Σαμαράς και ο Βαγγέλης Βενιζέλος έκαναν τα κορόιδα…
Δεν αντέδρασαν καθόλου, δεν σήκωσαν ούτε καν προπαγανδιστικά το θέμα, φοβούμενοι προφανώς μην τυχόν και πάρει χαμπάρι ο κόσμος πόσο ρεζίληδες είναι!
Μύγα τους τσίμπησε και αποφάσισαν να αντιδράσουν την… έκτη (!) φορά που συνέβη το ίδιο γεγονός φέτος – και μιλάμε για έκτη φορά μέχρι στιγμής εντός του 2014, γιατί έχουμε και δύο μήνες σχεδόν μέχρι να τελειώσει ο χρόνος!
Και μιλάμε μόνο για το Κάβο ντ’ Όρο – διότι οι Τούρκοι έστειλαν στις 3 Απριλίου 2014 μια φρεγάτα στην Αμοργό, έστειλαν και τέσσερεις (!) κορβέτες στις 26 Μαΐου στις Κυκλάδες, έστειλαν και μία κορβέτα στις 19 Οκτωβρίου στην Πάρο και τη Φολέγανδρο – για να μη νομίζουμε ότι ξεχάστηκαν!
Με εξαίρεση τους θερινούς μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο, όλους ανεξαιρέτως τους υπόλοιπους μήνες του 2014 είχαμε προκλήσεις από πολεμικά πλοία των Τούρκων, με την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου να κάνει τα στραβά μάτια σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις, αυτές πλην της τελευταίας!
Ξαναρωτάμε, λοιπόν: τους τσίμπησε μύγα ή μήπως προσπαθούν αυτοί να… τσιμπήσουν καμιά ψήφο βουλευτή μπας και εκλέξουν δικό τους Πρόεδρο της Δημοκρατίας και διασώσουν την εξουσία τους τρομοκρατώντας τον κοσμάκη; 
Οι «γερμανοτσολιάδες» της κυβέρνησης έχουν ήδη αρχίσει να κυκλοφορούν το ερώτημα: «Αν χρειαστεί, με τον Τσίπρα πρωθυπουργό θα κάνουμε πόλεμο με την Τουρκία;»
Ενώ με τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, η νίκη είναι γκαραντί!
Το ζήτημα όμως δεν είναι πόσο πολιτικοί Καραγκιόζηδες και πόσο πολιτικοί ριψάσπιδες είναι οι πολιτικοί απατεώνες που μας κυβερνούν.
Ο λαός μας γνωρίζει ότι δεν έχουν απολύτως κανέναν ενδοιασμό να κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν στην εξουσία.
Από την άλλη πλευρά, είναι εμφανής η αύξηση της τουρκικής επιθετικότητας εδώ και πάνω από ένα χρόνο.
Η σχετική ηρεμία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις εδώ και περίπου μια δεκαετία οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι ο Ερντογάν είχε πολύ σημαντικότερα στρατηγικά σχέδια από το να ασχολείται με την Ελλάδα.
Ειδικά τα τελευταία τέσσερα-πέντε χρόνια είχε συλλάβει το σχέδιο της δημιουργίας ενός μουσουλμανικού άξονα Τουρκίας-Αιγύπτου-Ιράν, ιδίως με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους να κατέχουν την εξουσία στην Αίγυπτο και τον Αχμαντινετζάντ στο Ιράν. Και οι τρεις χώρες μαζί έχουν πληθυσμό σχεδόν 250 εκατομμύρια κατοίκους. Αν σε αυτούς προστεθούν τα 30 εκατομμύρια του Ιράκ, κατά ένα τρόπο και τα 20 εκατομμύρια της Συρίας, που εξαρτάται ενεργειακά, οικονομικά και εξοπλιστικά από το Ιράν, φτάνουμε στα σχεδόν 300 εκατομμύρια κατοίκους.
Το μεγαλεπήβολο αυτό σχέδιο όμως του Ερντογάν ναυάγησε οριστικά πέρυσι.
Το εξουδετέρωσαν αφενός το στρατιωτικό πραξικόπημα των οργάνων των ΗΠΑ και του Ισραήλ στην Αίγυπτο και αφετέρου η εκλογή του φιλοαμερικανού προέδρου Ροχανί στο Ιράν.
Η χούντα της Αιγύπτου και ο Ροχανί έθαψαν τον στρατηγικό σχεδιασμό του Ερντογάν, αφήνοντας την Τουρκία απομονωμένη.
Ο Ερντογάν είχε συντρίψει σε πολύ μεγάλο βαθμό το κεμαλικό στρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας. Έχοντας αποτύχει όμως η στρατηγική του, είναι υποχρεωμένος πλέον να κάνει ανοίγματα προς τους στρατηγούς.
Αυτοί, αποδυναμωμένοι από τα πλήγματα του Ερντογάν, πρέπει να επαναβεβαιώσουν σταδιακά τη θέση τους. Πρέπει να το κάνουν δείχνοντας την ισχύ τους σε κάποιον πολύ κατώτερο αντίπαλο, όπως είναι η Ελλάδα και η Κύπρος.
Αυτό εξηγεί την αύξηση της τουρκικής επιθετικότητας.
 Πόλεμο δεν θέλει απολύτως καμιά από τις δύο χώρες.
Η ένταση όμως βολεύει και την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και τους Τούρκους στρατηγούς. Μόνο που σε αυτές τις περιπτώσεις ποτέ δεν ξέρει κανείς αν ένα «θεατρικό» επεισόδιο θα εξελιχθεί σε «θερμό», ανεξαρτήτως αν αυτό το θέλουν οι πρωταγωνιστές!

ΠΡΙΝ 

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Οι Τούρκοι στήνουν κρίση


Εκτός ελέγχου έχει βγει πλέον η Αγκυρα, η οποία ενοχλεί όλο και περισσότερους, όλο και περισσότερο. Η τελευταία πρωτοφανούς διάρκειας πλεύση της τουρκικής κορβέτας στα ελληνικά ύδατα δεν είναι το μόνο περιστατικό. Εκείνο που μοιάζει ακόμα χειρότερο είναι το σενάριο που ετοιμάζουν στην κυπριακή ΑΟΖ με την προετοιμασία της παράνομης τοποθέτησης πλατφόρμας εντός της.
Για πρώτη φορά όμως σχεδόν άπαντες είναι αυτή τη στιγμή εξοργισμένοι με τους Τούρκους: πρώτοι απ’ όλους οι Ισραηλινοί, οι οποίοι πραγματοποιούν σειρά καινοφανούς κλίμακας ασκήσεις με μεγάλο αριθμό οπλισμένων αεροσκαφών πάνω από την Κύπρο σε στενότατη συνεργασία με τη Λευκωσία – ασκήσεις που προκαλούν ρίγη ανησυχίας στην υπερφίαλη, αδιάφορη για τους διεθνείς κανόνες Αγκυρα. Οι σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ έχουν εισέλθει, αυτή τη στιγμή, στη χειρότερη τροχιά της ιστορίας τους.
Σε πολύ κακό σημείο βρίσκονται όμως και οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, όσο κι αν οι τελευταίες δεν επιθυμούν τώρα να το «φωνάζουν». Η καχυποψία και ο εκνευρισμός είναι πλέον τα κυρίαρχα στοιχεία μεταξύ των δύο κρατών. Οσο για τη Ρωσία, ή για ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, ενδεχομένως και η Γερμανία, τα πράγματα κι εκεί παγώνουν μέρα με την ημέρα, όλο και περισσότερο.
Όμως προσοχή: όλα αυτά κάθε άλλο παρά μεταφράζονται μόνα τους και αυτόματα σε στάση «υπέρ» της Ελλάδας. Για να γίνει κάτι τέτοιο, χρειάζεται άλλου είδους θετική και συστηματική δουλειά, κατά το πρότυπο της Λευκωσίας, τόσο στο ενεργειακό όσο και στο αμυντικό επίπεδο. Και όχι απλώς «προσπάθεια», αλλά εργασία συστηματική, επίμονη, πολυδιάστατη και, κυρίως, αποτελεσματική.
Αν δεν γίνει αυτή η δουλειά κι αν δεν γίνει τώρα, η Ελλάδα κινδυνεύει να μετεξελιχθεί στον αδύναμο διπλωματικό και αμυντικό κρίκο μιας αλυσίδας που δεν πρέπει, με κανένα τρόπο, να σπάσει, από τα σκηνικά έντασης που καταφανώς όλο και πιο συστηματικά στήνουν πλέον οι Τούρκοι.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αν δεν γίνουν τάχιστα εκείνα που πρέπει να γίνουν στο πεδίο των διεθνών συμμαχικών ισορροπιών και της αμυντικής επάρκειας της χώρας, ουσιαστικά προκαλούμε την τουρκική επιθετικότητα.
Ας μην τους κάνουμε λοιπόν τη χάρη.

Μαλούχος Γεώργιος Π.
ΤΟ ΒΗΜΑ 

Tα εθνικά θέματα στο προσκήνιο

Σύμφωνα με το κλισέ, η κυβέρνηση παρακολουθεί με ανησυχία και αποφασιστικότητα τις εξελίξεις. H τουρκική κορβέτα που πλέει στο Αιγαίο παίρνει όλο και μεγαλύτερο χώρο στην πολιτική επικαιρότητα. «Προκλητικός» ο Τούρκος βουλευτής που μίλησε χθες στο κοινοβούλιο, «νέα τουρκική πρόκληση» κάθε φορά που έρχεται στα χωρικά μας ύδατα μια φρεγάτα, «συνεχίζει τις προκλήσεις η Άγκυρα στην Κύπρο» όσο το «Μπαρμπαρός» παραμένει στην κυπριακή ΑΟΖ.

Ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς θα μεταβεί την Παρασκευή στην Λευκωσία και μια μέρα μετά θα πραγματοποιηθεί στο Κάιρο συνάντηση κορυφής των ηγεσιών Ελλάδας – Κύπρου - Αιγύπτου για τα θέματα των θαλάσσιων ζωνών, κάτι που ενοχλεί ιδιαίτερα την Τουρκία. Στο μεταξύ, η προσπάθεια του ΟΗΕ και των ΗΠΑ για επανέναρξη των συνομιλιών για το κυπριακό συνεχίζεται, με την Λευκωσία να αρνείται οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με τους υδρογονάνθρακες, όπως αξιώνει η Άγκυρα. Για την ώρα υπάρχει αδιέξοδο και η ΕΕ, τυπικά, στηρίζει την Κύπρο ως κράτος μέλος της, αλλά επί της ουσίας κρατά αποστάσεις.

Γεγονός είναι ότι η διπλωματία μπαίνει στο κέντρο του πολιτικού κάδρου και αυτό εκ των πραγμάτων επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις. Κυβερνητικοί παράγοντες εκφράζουν σε ιδιωτικές συνομιλίες τους την αγωνία τους για την ένταση στις σχέσεις με την Τουρκία, χωρίς να αποκλείουν ακόμη και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών για εθνικούς λόγους, ανεξάρτητα δηλαδή από το αποτέλεσμα της προεδρικής εκλογής. Σχετικές συζητήσεις γίνονται και στην Κουμουνδούρου, όπου αντιλαμβάνονται ότι ενδεχόμενες εσωτερικές αντιθέσεις στα θέματα εξωτερικής πολιτικής θα αξιοποιηθούν δεόντως το επόμενο διάστημα.

Την προσεχή Δευτέρα θα συνεδριάσει το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής υπό τον ΥΠΕΞ Ευ. Βενιζέλο, ο οποίος δήλωσε χθες στη Βουλή ότι «μας προβληματίζουν οι πρόσφατες προκλήσεις της Τουρκίας και η κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Δημιουργεί μια κρίση σε μια ήδη ασταθή περιοχή». Επίσης, έπειτα από πρόταση του Ευ. Βενιζέλου προς τον πρόεδρο της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Κωνσταντίνο Τσιάρα, αποφασίστηκε η σύγκληση της Επιτροπής, την Τρίτη, 11 Νοεμβρίου (στις 14:00) προκειμένου ο υπουργός Εξωτερικών να ενημερώσει τα μέλη της για τις πρόσφατες εξελίξεις σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

Η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να στρέψει τη δημόσια συζήτηση στα εθνικά θέματα γιατί είναι προφανές ότι οι αγωνίες τέτοιου περιεχομένου συσπειρώνουν και ο φόβος φυλάει τα έρημα. Ο εθνικισμός σε όλες τις εκδοχές του, ήπιος και άγριος, έχει ισχυρά ερείσματα στο πολιτικό σύστημα το οποίο διέπει οριζόντια, ενώ οι επικοινωνιακές κατασκευές πάνω στη διέγερση υπεπατριωτικών ανακλαστικών είναι σχετικά εύκολος μετά από έξι χρόνια οικονομικής κρίσης και δοκιμασίας για την αξιοπρέπεια της ελληνικής κοινωνίας. Εξάλλου, έναντι εταίρων και πιστωτών αποτελεί επιχείρημα η αναταραχή στην ευρύτερη περιοχή και ο ρόλος της Ελλάδας ως πόλου σταθερότητας. Η ανάδειξη της γεωπολιτικής διάστασης είναι συμφέρουσα για την ελληνική πλευρά σε μια συγκυρία ανυπαρξίας ή πάντως ασθενούς παρουσίας της αμερικανικής και της ευρωπαϊκής διπλωματίας στη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο.

tvxs.gr

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

ΣΚΗΝΙΚΟ ΕΝΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Σκηνικό έντασης στήνει η Τουρκία στη Μεσόγειο -Βάναυση παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου παρά τα ανοιχτά μέτωπα σε Ανατολή και Δύση
-Ποια η στάση της Ελλάδας; 
Η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια έχει φέρει σε δεύτερη μοίρα τα μείζονα εθνικά θέματα, την ώρα που η Μεσόγειος... φλέγεται!
Στην εποχή της μνημονιακής Ελλάδας, όπου όλοι ασχολούνται με την οικονομική κρίση, είναι ελάχιστοι εκείνοι που θυμούνται πλέον τα εθνικά θέματα.
To φοβικό σύνδρομο έναντι των ξένων, η αναζήτηση της εύνοιάς τους, ο τρόμος μην “σπάσουμε αυγά” με τους εταίρους, η ανησυχία μη τυχόν και μπουν στον “πάγο” οι σχέσεις μας με τις ξένες δυνάμεις, το δέος του διαβόητου πολιτικού κόστους και το έλλειμμα γνώσης και κυρίως μνήμης, καθιστούν την εξωτερική πολιτική το τελευταίο θέμα στην ατζέντα της κυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης.
Τα μέτωπα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δεν έχουν σχέση μόνο με τη δύσκολη οικονομική κατάσταση. Η οικονομία είναι μεν κομβική αιτία γύρω από την οποία τρέχουν οι εξελίξεις. Όμως, από την πλευρά τους τα εθνικά θέματα αποτελούν ανοικτή πληγή.
Η Ελλάδα ζει με την τουρκική προκλητικότητα δεκαετίες. Τις τελευταίες ημέρες ωστόσο, οι γείτονες ξεπέρασαν τα όρια προκλητικότητας.
Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τη γεωγραφική θέση της, τις στρατιωτικές της δυνατότητες και τον πολιτικό – διπλωματικό ρόλο που μπορεί να έχει, στις μείζονος σημασίας γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, επιδιώκει να διαπραγματευθεί τη συμμετοχή της στη Δυτική Συμμαχία κατά των τζιχαντιστών, με όρους που θα εξυπηρετούν τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα.
Είναι προφανές ότι η Άγκυρα απαιτεί λύση στο Κυπριακό, που θα της εξασφαλίζει τη «μερίδα του λέοντος» στον υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο της Κύπρου, ως αντάλλαγμα, μεταξύ άλλων, για τη συμμετοχή της στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Δύσης κατά των τζιχαντιστών.
Στο πλαίσιο αυτού του σχεδιασμού, η Τουρκία πραγματοποίησε στρατιωτική εισβολή στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου, παραβιάζοντας βάναυσα το Διεθνές Δίκαιο. Η Τουρκία, χωρίς να ενημερώσει, όπως όφειλε, την Κυπριακή Δημοκρατία, δέσμευσε περιοχές για υποθαλάσσιες έρευνες στην ΑΟΖ της Κύπρου. Το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» και δύο πολεμικά πλοία του τουρκικού στόλου, ήδη, πλέουν ανενόχλητα εντός της Κυπριακής ΑΟΖ και εγγύτατα στις ακτές της Κύπρου.
«Η πρόκληση είναι χειρότερη από τα Ίμια», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ), Πρόδρομος Προδρόμου. Αν όντως η πρόκληση είναι ανάλογη των Ιμίων, ποια είναι η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης; Πώς αντέδρασε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών; Γιατί για μια ακόμη φορά αφήσαμε τις τουρκικές προκλήσεις αναπάντητες;
Σαμαράς και Αναστασιάδης διαμηνύουν ότι Ελλάδα και Κυπριακή Δημοκρατία κινούνται συντονισμένα, ώστε να εξασφαλίσουν την υποστήριξη ηγετών της Ε.Ε., καθώς επίσης και την υποστήριξη, σε όλα τα επίπεδα, του Ισραήλ και της Αιγύπτου, καταδικάζοντας, παράλληλα, την έκνομη συμπεριφορά της Τουρκίας σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η απάντηση της Τουρκίας άμεση. Τη παραμονή της 28ης Οκτωβρίου έστειλε τουρκικά μαχητικά να παραβιάσουν τον ελληνικό εναέριο χώρο και να πετάξουν σε απόσταση μόλις 500 ποδιών πάνω από  τα ελληνικά νησιά.
Η Κυπριακή κυβέρνηση αντέδρασε. Το Εθνικό Συμβούλιο της Κυπριακής Δημοκρατίας ανακοίνωσε μέτρα που συνιστούν λελογισμένη αντίδραση στην τουρκική προκλητικότητα. Το πιο σημαντικό μεταξύ αυτών είναι ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα επιτρέψει το άνοιγμα άλλων ενταξιακών κεφαλαίων της Τουρκίας, μπλοκάροντας έτσι την πορεία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.
Τα μέτωπα που έχει ανοίξει η Τουρκία είναι πολλά. Από την ανατολή μέχρι της δύση της χώρας, το τουρκικό κράτος έχει να αντιμετωπίσει “εστίες φωτιάς”. Η πολιτική Ερντογάν – Νταβούτογλου περί «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες της Τουρκίας» απέτυχε παταγωδώς και μετεξελίχθηκε σε «προβλήματα με όλους τους γείτονες». Οι σχέσεις με το Ισραήλ και την Αίγυπτο χειροτέρεψαν, το Κουρδικο μόνιμο αγκάθι, το Κυπριακό επίσης, με την Ελλάδα ανοιχτές πληγές...
Γιατί επομένως επιλέγει να ανοίξει ακόμα ένα μέτωπο με την Κύπρο και την Ελλάδα; Διότι, εκτιμά πως επειδή Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται σε καταφανή οικονομική αδυναμία και λόγω περιορισμού των δαπανών δεν είναι στρατιωτικά ισχυρές, άρα θα είναι εύκολα αντικείμενα εκβιασμού και επιρρεπείς σε υποχωρήσεις στις τουρκικές αξιώσεις. Αυτή, όμως, η τουρκική συμπεριφορά καταδεικνύει και τον καιροσκοπισμό της Τουρκίας, αλλά και την περιφρόνησή της στη διεθνή νομιμότητα.
Το θέμα είναι όμως και πώς αντιδρά η Ελλάδα; Η κυβέρνηση δεν μπορεί να επικαλεστεί την οικονομική κρίση για αυτήν την αδράνεια, την παραμέληση των εθνικών μας θεμάτων. Είναι ευθύνη της και ισότιμη συνευθύνη των υπόλοιπων πολιτικών δυνάμεων για την περιθωριοποίηση της εθνικής εξωτερικής πολιτικής.
Τα εθνικά θέματα απαιτούν συνεχή και ενεργή επαγρύπνηση. Απαιτούν ανθρώπους δραστήριους, που να νοιάζονται για το εθνικό συμφέρον της χώρας, όχι ανδρείκελα που θα σκέφτονται μόνο την καρέκλα.
Διαδοχικά ραντεβού τη Δευτέρα στο Προεδρικό Μέγαρο
Κινητικότητα θα επικρατεί τη Δευτέρα στο Προεδρικό Μέγαρο, όπου ο Κ. Παπούλιας θα έχει διαδοχικές συναντήσεις με τον πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα.

Πηγές του Μεγάρου Μαξίμου έλεγαν ότι η συνάντηση Παπούλια-Σαμαρά θα είναι «εφ' όλης της ύλης», καθώς ο πρωθυπουργός θα ενημερώσει τον Πρόεδρο για τις τελευταίες εξελίξεις τόσο στο μέτωπο των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές όσο και στα εθνικά θέματα, όπου κυριαρχούν οι συνεχιζόμενες προκλήσεις της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ

newsbomb.gr

«Τσαμπουκά» πουλάει η Τουρκία – Απειλεί με κρίση στο Αιγαίο


Την ώρα που το Μπαρμπαρός «κόβει βόλτες» εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, η Άγκυρα συνεχίζει τις προκλήσεις, με το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας να υιοθετεί κείμενο με την οποίο στην ουσία απειλεί με νέα κρίση στο Αιγαίο.

Συγκεκριμένα, στο κείμενο που υιοθετήθηκε τα ξημερώματα της Παρασκευής, αναφέρεται εκ νέου η απόφαση της Τουρκίας να διατηρήσει την παρουσία της στην κυπριακή ΑΟΖ και να συνεχίσει τις σεισμογραφικές έρευνες, κάνοντας, μάλιστα, παράλληλη αναφορά σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

«Εξετάστηκαν κατά τη Σύνοδο οι εξελίξεις στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο με πρώτο το θέμα των τομέων αρμοδιοτήτων στη θάλασσα. Τονίστηκε ότι και την προσεχή περίοδο θα λαμβάνονται με αποφασιστικότητα κάθε είδους μέτρα που απαιτούνται για την προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων εντός της ίδιας της υφαλοκρηπίδας της Τουρκίας και στους τομείς για τους οποίους η "ΤΔΒΚ" (σ.σ. ψευδοκράτος) της έδωσε άδεια ως εγγυήτρια χώρα», αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στο κείμενο της απόφασης του Εθνικού Συμβουλίου.

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, τα συγκεκριμένα σημεία στην ανακοίνωση του τουρκικού Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας αποτελούν «απάντηση» στην τριμερή συνεργασία Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, από την οποία η Άγκυρα θεωρεί ότι απειλείται και έχει καταστήσει σαφή την ενόχλησή της. Πάντως, η αναφορά στην ίδια πρόταση σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και κυπριακή ΑΟΖ επιτείνει τον προβληματισμό για ενδεχόμενες κινήσεις περαιτέρω κλιμάκωσης της κρίσης, με τη μετακίνηση της ερευνητικής δραστηριότητας του «Μπαρμπαρός» σε άλλες περιοχές.

topontiki.gr

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Ωμός εκβιασμός από Μέρκελ και ΝΑΤΟ

Βάζουν τους Τούρκους να μας προκαλούν για να καθόμαστε ήσυχα και να πληρώνουμε τους τοκογλύφους.
ΚΑΘΕ φορά που η χώρα μας πάει να ξεφύγει, από τα θανατηφόρα «σφιχταγκαλιάσματα» των ξένων και συγκεκριμένα, των Αμερικανών, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάποιες «αόρατες» δυνάμεις βάζουν πάνω τους Τούρκους και αρχίζουν τους ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ εναντίον της χώρας μας, βγάζοντας έξω για… σουλάτσο στο Αιγαίο κάποιο από τα δέκα περίπου σεισμογραφικά σκάφη που έχουν για έρευνες πετρελαίου!!! Θυμάστε το «Χώρα»; Θυμάστε το «Πιρι-ρεϊς»; Θυμάστε το «Σεισμίκ»; Τώρα πάλι μας έβγαλαν τον… «Μπαρμπαρόσα» και αύριο θα μας βγάλουν και το «Τζέκινς Χαν»!!!
Κρίμα που δεν υπάρχει κανένας νέος Κωνσταντής Κανάρης ή Ανδρέας Μιαούλης να τα… «περιποιούνταν», όλα αυτά τα σαπιοκάραβα, με τα οποία νομίζουν ότι θα μας τρομάξουν!..
Και ενώ οι Τούρκοι εδώ και 50 χρόνια, από τότε δηλαδή που κυβερνάνε τη χώρα το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., κάθε τρεις και λίγο «αλωνίζουν» το Αιγαίο και πολλές φορές έχουν φθάσει μέχρι την… Κάρυστο και την Μύκονο, οι πουλημένες στους ξένους, κυβερνήσεις μας «ποιoύν την νήσσα», κοινώς κάνουν την πάπια, εκτός από μια φορά που επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Καραμανλή τότε που το «Χώρα» κόντευε να φθάσει στην… Σαλαμίνα, βγήκε ο Ανδρέας και είπε εκείνο το αξέχαστο «Βυθίσατε το ‘’Χώρα’’ » και λέμε το «αξέχαστο» γιατί κανείς ακόμα, δεν ξέρει αν ο Ανδρέας το ΕΝΝΟΟΥΣΕ ή το είπε για… πλάκα συνεννοημένος με τον Καραμανλή!
Να σας θυμίσουμε και τα ΙΜΙΑ, με τον άλλον τον ΠΡΟΔΟΤΗ τον Σημίτη;
Και ενώ όλες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να υποχωρούν πάντοτε στις προκλήσεις των Τούρκων και να μην έχουν διαμαρτυρηθεί ποτέ με την επίσης προδοτική συμπεριφορά όλων των φίλων, συνεταίρων και συμμάχων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, βγαίνουν τώρα τα πουλημένα στην κατοχική κυβέρνηση και την τρόικα παπαγαλάκια και μας λένε ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι οι Τούρκοι έβγαλαν έξω το… παπόρι τους, επειδή στην Ελλάδα ο Τσίπρας δεν ενώνεται «εθνικά» με τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, την τρόικα και τους δανειστές για να συνεχίσουν οι διεθνείς τοκογλύφοι με άνεση τη ληστεία σε βάρος της χώρας και του δυστυχισμένου πλέον λαού μας!
Χιλιάδες σουλάτσα κάνουν οι Τούρκοι στο Αιγαίο, ενώ καθημερινά παραβιάζουν και τον εναέριο χώρο μας, εδώ και 50 χρόνια συνεχώς και οι πουλημένες στους ξένους ελληνικές κυβερνήσεις καταπίνουν αδιαμαρτύρητα τις προκλήσεις και έρχονται τώρα τα παπαγαλάκια τους και διαδίδουν ότι φταίει… ο Τσίπρας!
Ο Τσίπρας φταίει για τον εμφύλιο, ο Τσίπρας φταίει για την τραγωδία της Κύπρου.
Ο Τσίπρας φταίει για το φακέλωμα του 70% του ελληνικού λαού από την «ασφάλεια». Ο Τσίπρας φταίει για τα μνημόνια, ο Τσίπρας φταίει για το ΔΝΤ, ο Τσίπρας φταίει για τους μισθούς και τις συντάξεις που κόπηκαν, ο Τσίπρας φταίει για τις χιλιάδες των απολύσεων, ο Τσίπρας φταίει για την ανεργία, με δύο κουβέντες για ό,τι κακό έχει γίνει στην Ελλάδα από την εποχή της μάχης του Μαραθώνα, φταίει ο Αλέξης!
Πείτε το ρε παιδιά για να ησυχάσουμε!..
Ελπίζουμε να καταλαβαίνει ο ελληνικός λαός ότι, όσο περιμένουμε ότι οι σημερινοί σύμμαχοί μας θα μας λύσουν τα εθνικά και οικονομικά μας προβλήματα, άδικα χάνουμε τον καιρό μας, γιατί τα συμφέροντά τους, είναι ριζικά αντίθετα με τα δικά μας, πέραν από το γεγονός ότι ποτέ, κανένας τους δεν είχε μπέσα και φιλότιμο απέναντί μας.
Γι΄ αυτό πρέπει να τους… αποχαιρετήσουμε και να πάμε να βρούμε νέους φίλους που θα τους σεβόμαστε και θα μας σέβονται και θα νοιάζονται και για τα εθνικά μας συμφέροντα.

kontranews.gr

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Να γιατί «καίγεται» η Τουρκία για το κυπριακό «οικόπεδο 9»

Πολύ μεγάλο είναι το κοίτασμα που βρίσκεται στο οικόπεδο 9 της Κύπρου όπως εκτιμάται από ειδικούς, οι οποίοι δηλώνουν την αισιοδοξία τους για τα αποτελέσματα των ερευνών της κοινοπραξίας ΕΝΙ-KOGAS στα θαλάσσια οικόπεδα 9, 2 και 3. Αυτή τη στιγμή, η κοινοπραξία Ιταλίας (ENI) – Νότιας Κορέας (KOGAS) έχει εστιάσει την προσοχή της στον στόχο «Ονασαγόρας» του θαλασσίου οικοπέδου 9. Σύμφωνα με την κυπριακή κυβέρνηση, οι έρευνες στη συγκεκριμένη περιοχή αναμένεται να διαρκέσουν για 80 ημέρες, ενώ τα αρχικά αποτελέσματα των ερευνούν θα είναι σε θέση να εξαχθούν μέσα στις επόμενες εβδομάδες μετά τη λήξη των ερευνών.
Των Δρ. Γεωργίου Φίλη και Δρ. Ηλία Κονοφάγου
Η κοινοπραξία πρόκειται να «τρυπήσει» και σε άλλα σημεία της περιοχής ευθύνης της, δηλαδή στα οικόπεδα 2,3 και 9. Συνολικά, η κοινοπραξία είναι συμβατικά υποχρεωμένη να προχωρήσει σε έρευνες σε τέσσερεις το λιγότερο περιοχές, μέσα σε ένα χρονικό διάστημα 12 με 18 μηνών.
Τα ακριβή σημεία των περεταίρω ερευνών πρόκειται να καθοριστούν με βάση τα στοιχεία που έχουν εξαχθεί από τις πρώτες προσπάθειες, ενώ όπως έχει γίνει γνωστό ο στόχος «Ονασαγόρας» ΔΕΝ είναι η περιοχή με το μεγαλύτερο εκτιμώμενο κοίτασμα. Για την ακρίβεια η κοινοπραξία αρχίζει με τον «Ονασαγόρα» επειδή τα έως τώρα γεωλογικά στοιχεία της περιοχής επιτρέπουν πιο ξεκάθαρες και ακριβείς εκτιμήσεις.
Το ενδιαφέρον είναι πως βορείως του «Ονασαγόρα», σύμφωνα με αναλυτές, υπάρχει στόχος ο οποίος δύναται να φιλοξενεί κοίτασμα του οποίου το μέγεθος να είναι συγκρίσιμο με το Ισραηλινό Λεβιάθαν, δηλαδή της τάξεως των 19 τρισ. κυβικών ποδών. Η κοινοπραξία πρόκειται να τρυπήσει και στη συγκεκριμένη περιοχή της οποίας τα γεωλογικά στοιχεία μπορεί μεν να «μιλάνε» για τέτοια μεγέθη, η ακρίβεια όμως των εκτιμήσεων θα αποδειχθεί μέσω της ερευνητικής γεώτρησης.

Είναι προφανές πως εάν οι εκτιμήσεις των ειδικών επιβεβαιωθούν, το ενεργειακό δυναμικό της Κύπρου θα λάβει άλλες διαστάσεις και θα θέσει νέα δεδομένα στις ενεργειακές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο. Με βάση όλα τα παραπάνω, οι κινήσεις της Άγκυρας στην περιοχή αποκτούν νέα δυναμική, αφού οι Τούρκοι δεν μπορεί παρά να γνωρίζουν το τεράστιο οικονομικό και γεωπολιτικό διακύβευμα.
Η τουρκική NAVTEX για την 20η Οκτωβρίου σε συνδυασμό με την ελληνική αντίδραση με τη μορφή της ενοποίησης των χώρων έρευνας και διάσωσης Ελλάδας και Κύπρου αλλά και η επικείμενη συνάντηση κορυφής Αθήνας-Λευκωσίας-Καΐρου δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα, ενώ την ίδια στιγμή δυνάμεις της Ρωσίας και του Ισραήλ θα ασκούνται στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή.
Το μήνυμα από την Αθήνα-Λευκωσία, το Κάιρο, τη Μόσχα και το Τελ-Αβίβ προς την Άγκυρα είναι σαφές. Είναι όμως προφανές, ότι εάν η Τουρκία δεν αντιδράσει και αυτή τη φορά δυναμικά -εάν δηλαδή δεχτεί τα τετελεσμένα όπως και στη περίπτωση του οικοπέδου 12- τότε ολόκληρο το «μοντέλο» εκβιασμού και καταναγκασμού μέσω του οποίου προσπαθεί να επιβάλλει τη θέλησή της στον Ελληνισμό θα καταρρεύσει.
Η παρούσα περίοδος με τις εξελίξεις των επόμενων ημερών, εβδομάδων και μηνών, φαίνεται πως θα καταγραφούν από τον ιστορικό του μέλλοντος ως μεγίστης-κομβικής σημασίας, διότι το δράμα του «Ανατολικού Ζητήματος» και ο ρόλος της μετακεμαλικής και νεοθωμανικής Τουρκίας σε αυτό, θα αναδειχθούν σε όλες τους τις διαστάσεις.
Η Άγκυρα με τις υπερφίαλες πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών έχει εγκλωβίσει τον εαυτό της σε μία «γεωπολιτική μέγγενη» από την οποία δεν είναι σε θέση να ξεφύγει παρά μόνο, είτε με μια θεαματική μεταστροφή προς τη διεθνή νομιμότητα, κάτι εξαιρετικά αμφίβολο παρά τις ευεργετικές συνέπειες για την ασφάλεια της περιοχής, είτε με «φυγή προς τα εμπρός», επιχειρώντας δια της στρατιωτικής ισχύος να αναστρέψει τα δεδομένα οδηγώντας στη χειρότερη περίπτωση σε αδιέξοδο, απειλώντας όμως ευθέως σε εποχές «πονηρές» τη διεθνή ειρήνη και την περιφερειακή ισορροπία

defence-point.gr 

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

Τουρκική φρεγάτα παραβίασε χωρικά ύδατα στην Σκύρο - Σιωπή από το ΓΕΕΘΑ

Τουρκική φρεγάτα παραβίασε τα χωρικά μας ύδατα στην Σκύρο. Η παραβίαση θεωρήθηκε προφανώς ασήμαντο γεγονός ίσως επειδή ήταν…μικρής χρονικής διάρκειας κι όχι όπως οι οκτάωρες και δεκάωρες παραβιάσεις που μας έχει δυστυχώς συνηθίσει το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό.

Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι το ΓΕΕΘΑ επέλεξε να μην ανακοινώσει το παραμικρό για το συμβάν. Το οποίο ανεξάρτητα από …τη διάρκειά του είναι σοβαρό.

Οι παραβιάσεις χωρικών υδάτων από πλοία του τουρκικού στόλου τείνουν να γίνουν καθημερινότητα. Όχι τυχαία. Όπως έγραψε το Onalert οι Τούρκοι "χτίζουν" με κάθε πλου και κάθε παραβίαση αίσθημα "υπεροχής και νίκης". Το οποίο στην θάλασσα ουδέποτε είχαν τολμήσει να διεκδικήσουν έστω. Η οικονομική συγκυρία ,τα πολλά προβλήματα που έχει προκαλέσει εκ των πραγμάτων και στον χώρο της Εθνικής Αμυνας η κρίση αλλά και η ατολμία μας έχουν προκαλέσει στην Άγκυρα την εντύπωση ότι τώρα μπορεί να επιβάλλει αυτή την αίσθηση υπεροχής.

onalert.gr

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Η Τουρκία "χτίζει" αίσθημα υπεροχής και νίκης στο Αιγαίο! Εμείς τι κάνουμε;

Image
Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ

Αίσθημα υπεροχής και νίκης “χτίζει” μέρα με τη μέρα στο Αιγαίο η Τουρκία. Η Πολεμική της Αεροπορία προχωρά σε απίστευτες προκλήσεις με πτήσεις ακόμη και κατασκοπευτικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά. Ο τουρκικός στόλος με τον “μανδύα” δήθεν αβλαβών διελεύσεων κάνει “επίδειξη σημαίας” ανοιχτά των παραλίων της Αττικής. Η οικονομική δυσχέρεια της Ελλάδας που δεν μπορεί παρά να έχει επίπτωση και στην δραστηριότητα των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί “σύμμαχο” της προσπάθειας της Τουρκίας να αλλάξει δεδομένα στο Αιγαίο. Και πρώτα απ΄ όλα να δημιουργήσει αυτή την αίσθηση ότι “άλλος κάνει κουμάντο”. Δεν είναι έτσι αλλά αυτή την εικόνα προσπαθεί να παγιώσει.

Έχοντας όλα αυτά ως δεδομένα προκαλείται το εύλογο ερώτημα τι κάνουμε. Κανείς δεν ζητά …πόλεμο αλλά και κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει τι νόημα έχουν οι επαφές με την τουρκική πλευρά ,όταν η Άγκυρα εξακολουθεί να έχει επικίνδυνα παραβατική συμπεριφορά. Τι νόημα έχει να βγάζει στην Νέα Υόρκη φωτογραφία ο Έλληνας ΥΠΕΞ με τον Τούρκο και ο κ.Βενιζέλος να μιλά για “φιλική και ουσιαστική συνομιλία”, όταν λίγες ώρες μετά ,κατασκοπευτικό αεροσκάφος των Τούρκων πετά 150 μέτρα πάνω από το Φαρμακονήσι; Και τέλος πάντων ας γίνονται οι συναντήσεις, οι συζητήσεις ποτέ δεν βλάπτουν. Αλλά όλο αυτό το “τεχνητό φιλικό κλίμα” που έχουμε το άγχος να μεταδώσουμε προς τα έξω σε τι ακριβώς ωφελεί; Δεν το προσέξατε ίσως αλλά ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου δεν έκανε καν δηλώσεις μετά από την συνάντηση με τον Βενιζέλο. Ακόμη κι αυτές οι “λεπτομέρειες” κάτι δείχνουν.

Η Άγκυρα έχει σκληρύνει τη στάση της. Φάνηκε στο ραντεβού Σαμαρά - Ερντογάν. Προκύπτει από την ανεξέλεγκτη συμπεριφορά της στο Αιγαίο. Και όσο οι Τούρκοι αισθάνονται ισχυροί τόσο θα αποθρασύνονται. Και είναι βέβαιο ότι όταν αισθανθούν απολύτως σίγουροι θα θέσουν στο τραπέζι όλα όσα για να “αναχαιτιστούν” θα χρειαστούν όχι τους “ανοικτούς διπλωματικούς διαύλους” που επικαλείται ο κ.Βενιζέλος αλλά και στρατιωτική ισχύ. Και για να μην παρεξηγηθούμε επαναλαμβάνουμε ότι κανείς λογικός άνθρωπος δεν “εύχεται” και δεν επιδιώκει πολεμική σύγκρουση. Η απλή λογική όμως επίσης λέει ότι όταν κάθεσαι σ΄ ένα τραπέζι διαπραγμάτευσης μπορείς να κερδίσεις μόνο όταν είσαι βέβαιος ότι μπορείς να κρατήσεις τις “κόκκινες γραμμές” σου. Αν δεν πείσεις τον απέναντί σου ότι είσαι έτοιμος να κάνεις τα πάντα για να μην περάσεις αυτές τις “κόκκινες γραμμές” τότε κερδίζεις. Δυστυχώς οι διπλωμάτες από μόνοι τους δεν μπορούν να τα καταφέρουν κι αυτή είναι μια πραγματικότητα που την ζήσαμε με πολύ πικρό τρόπο. Η …θεωρία Πάγκαλου που δημόσια έχει πει ότι θα προτιμούσε μερικούς καλούς διπλωμάτες από ένα καλά εξοπλισμένο Σύνταγμα ηττήθηκε.

Τι κάνουμε λοιπόν; Προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα που δεν μπορούν να αποκλειστούν; Έχουμε αποφασίσει να κλείσουμε με γρήγορο και αποτελεσματικό τρόπο τις “τρύπες” στον φράχτη μας; Έχουμε καταλάβει ότι η Τουρκία θα κλιμακώσει μεθοδικά την ένταση μέχρι να μας βάλει στην γωνία;

Φοβόμαστε πως η απάντηση σ΄ όλα είναι όχι! Ακόμη και η προσπάθεια που εκδηλώθηκε τους τελευταίους μήνες για να “συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα” σαμποτάρετε λόγω συμφερόντων!


onalert.gr

“Έχετε θέμα με την Χεζμπολάχ στην Ελλάδα”! Αμερικανός προειδοποιεί

Image
Θέμα τρομοκρατικής δράσης της Χεζμπολάχ στην Ελλάδα ανοίγει αμερικανός ερευνητής!

Με συνέντευξή του στην εφημερίδα “Εξέλιξη” και στην δημοσιογράφο Ιωάννα Ηλιάδη , ο Tony Badran, αναδιατυπώνει ουσιαστικά τη θέση του Matthew Levitt, καθηγητή στο πανεπιστήμιο Johns Hopkins, ο οποίος σε πρόσφατο σύγγραμά του σχετικό με την οργάνωση Χεζμπολάχ (Hezbollah: The Global Footprint of Lebanon's Party of God) αφήνει αιχμές για παράνομες δραστηριότητες της Λιβανέζικης εξτρεμιστικής οργάνωσης στην Κύπρο και στην Ελλάδα.

Σχολιάζοντας τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, εκτιμά πως η Ελλάδα δεν διατρέχει κίνδυνο επιθέσεων από τζιχαντιστές, κάτι που όμως δεν αποκλείει για τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Επισημαίνει ωστόσο πως οι υπήκοοι των ευρωπαϊκών χωρών που που μεταβαίνουν στα μέτωπα του πολέμου στο πλευρό των τζιχαντιστών, συνήθως καίνε τα διαβατήριά τους και δεν τους απασχολεί η επιστροφή στη Δύση.

Εκτιμά επίσης ότι το Ισλαμικό Κράτος για το Ιράκ και την Ανατολή (ISIS) δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με αεροπορικές επιθέσεις, αλλά με γεωπολιτικές λύσεις, οι οποίες θα πρέπει να περιλαμβάνουν απαραίτητα και το Ιράν.

Ερ: Μπορούν οι τζιχαντιστές να αντιμετωπιστούν με το δόγμα σοκ και δέος?

Εάν με αυτό εννοείτε αποκλειστικά μέσω εναέριων επιχειρήσεων, τότε η απάντηση είναι μάλλον όχι. Από την άλλη πλευρά, φαίνεται ότι οι από αέρος επιχειρήσεις μπορούν να επιτύχουν περιορισμένα αποτελέσματα. Από την άλλη πλευρά δεν είναι ξεκάθαρο τι είδους επιχειρήσεις έχει ο Ομπάμα στο μυαλό του. Μέχρι στιγμής έχουν γίνει πολύ συγκεκριμένες και ειδικού χαρακτήρα επιχειρήσεις στα μέτωπα του Ιράκ, όπως για παράδειγμα στη Μοσούλη, τις πόλεις Sinjar, Amerli ή προκειμένου να σταματήσουν την προέλαση των τζιχαντιστών στο Ερμπίλ, την πρωτεύουσα του Κουρδιστάν. Με αυτή την έννοια έχουν συμβάλει στις επιχειρήσεις των Κούρδων και των Ιρακινών, αλλά και παραστρατιωτικών ομάδων να αποκρούσουν επιθέσεις τζιχαντιστών ή και να διεκδικήσουν κάποιες περιοχές.
Η πιθανότητα να γίνουν χτυπήματα εναντίων επιλεγμένων στόχων των τζιχαντιστών υπάρχει, όπως και εναντίων άλλων σταθερών στόχων επί εδάφους όπως έκαναν άλλωστε οι Γάλλοι. Ωστόσο είναι σημαντικός ο παράγοντας της ανάμειξης των μελών του ISIS με τον άμαχο πληθυσμό καθώς και η εκκένωση περιοχών που είναι ορατές, ώστε να μοιάζουν ερημικές.


Ερ: Πόσο πιθανό είναι να εξαπλωθεί η τζιχάντ στις δυτικές χώρες, μέσω της "Λεγεώνας των Ξένων" που έχει δημιουργήσει το ISIS;

- Υπάρχουν ακόμα πολλά ερωτηματικά σχετικά με αυτό το θέμα. Για παράδειγμα, πολλοί από τους τζιχαντιστές ξένους μαχητές καίνε τα διαβατήριά τους. Αυτό βέβαια δεν τους αποτρέπει να επιχειρήσουν λαθραία έναν επαναπατρισμό. Ωστόσο η πιθανότητα των επιθέσεων στην Ευρώπη δεν μπορεί να εγκαταληφθεί. Η Ευρώπη έχει ένα υπαρκτό πρόβλημα ανεξάρτητα  από την κατάσταση στη Συρία και το Ιράκ.


Ερ: Μπορούν οι ευρωπαϊκές χώρες να γνωρίζουν πόσοι πολίτες τους με ευρωπαϊκά διαβατήρια έχουν ενταχθεί στις δυνάμεις του ISIS;

Πολλοί είναι υπό παρακολούθηση - σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον, ανάλογα με το πόσο πολλοί είναι γνωστοί στις υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών. Και αυτό εξαρτάται επίσης από την κάθε χώρα.  Συνεχίζουμε να διαβάζουμε εκθέσεις, όπως η πρόσφατη από το Βέλγιο, για μαζικές συλλήψεις τζιχαντιστών με βελγική υπηκοότητα.
Από την άλλη πλευρά δεν είναι σαφές τι ειδικές δεξιότητες αποκτούν οι ξένοι μαχητές που συμμετέχουν στις επιχειρήσεις  στη Συρία. Υπάρχει και μια άλλη περίπτωση:
Οι πολίτες ευρωπαϊκών χωρών που συμμετέχουν στο συνασπισμό εναντίον των τζιχαντιστών του ISIS μπορεί να γίνουν στόχοι - η πρώτη τέτοια περίπτωση φαίνεται ότι είναι ενός Γάλλου πολίτη  στην Αλγερία. Ωστόσο, αυτό είναι διαφορετική περίπτωση από αυτές  των ξένων μαχητών.
Ενα από τα προβλήματα της Ευρώπης που θα μπορούσα να υπογραμμίσω είναι το φαινόμενο που αποκαλούμε “μοναχικοί λύκοι”, αυτοί δηλαδή που αναφέρονται ως εξτρεμιστές και πραγματοποιούν επιθέσεις, αλλά δεν συνδέονται με λειτουργικούς ή οργανωτικούς δεσμούς με το ISIS.

Ερ: Μπορούν να λάβουν μέτρα κατά των πολιτών τους και να μην τους επιτρέψουν επαναπατρισμό?

Ήδη κάποιες χώρες έχουν λάβει μέτρα. Υπάρχουν τέτοια μέτρα τώρα που πρόκειται να εφαρμοστούν σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο να θυμίσω όπως είπα και πριν ότι πολλοί από αυτούς που φεύγουν για να πολεμήσουν στη Συρία και το Ιράκ, καίνε τα διαβατήριά τους.

Ερ: Πώς θα μπορούσαν οι δυτικές χώρες να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το ISIS;

Η δυτική συμμαχία στην οποία ηγούνται οι Αμερικανοί, δεν πρέπει να ασχολείται μόνο με την απομόνωση του ISIS, αλλά και με την ισορροπία δυνάμεων στο ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον. Δηλαδή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωριστά από την τακτική που ακολουθεί το Ιράν και οι σύμμαχοί του εναντίων των σουνιτών, ιδιαίτερα στη Συρία. Εκτιμώ ότι η τρέχουσα αντίληψη των ΗΠΑ για συνεργασία με το Ιράν, θα επιδεινώσει το πρόβλημα.

Ερ: Θεωρείτε ότι υπάρχει απειλή των τζιχαντιστών για την Ελλάδα;
Δεν έχω δει κάτι που υποδηλώνει την Ελλάδα ως στόχο. Το πρόβλημα με την Ελλάδα είναι πως αποτελεί ένα εν δυνάμει σημείο διέλευσης στην Ευρώπη. Η  τρομοκρατική οργάνωση που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα είναι η  Χεζμπολάχ.


Ποιος είναι ο Tony Badran και το ινστιτούτο  FDD :


Ο Tony Badran είναι ερευνητής στο αμερικανικό think tank “Ίδρυμα για την Άμυνα της Δημοκρατίας” (Foundation for Defense of Democracies - FDD) στην Ουάσιγκτον, το οποίο θεωρείται ότι απηχεί πολλές φορές τις απόψεις του αμερικανικού υπουργείου εξωτερικών. Παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και ιδιαίτερα στο Λίβανο, τη Συρία και τη Χεζμπολάχ και ερευνά την πολιτική των ΗΠΑ σε αυτές τις περιοχές,
Κείμενά του δημοσιεύονται συχνά σε μεγάλα διεθνή μέσα μεταξύ των οποίων στα:  Los Angeles Times , Washington Post ,  ForeignPolicy.
com
,  ForeignAffairs.com  και  The Weekly Standard, , ενώ έχει εβδομαδιαία στήλη στο NOW Lebanon , μια ειδησεογραφική ιστοσελίδα που καλύπτει τα θέματα της Μέσης Ανατολής.
Το Foundation for Defense of Democracies - FDD) είναι μια ινστιτούτο  με έδρα την Ουάσιγκτον και έχει ως επίκεντρο την ασφάλεια των ΗΠΑ και την εξωτερικής τους πολιτική.
Αν και πολλές φορές αναφέρεται ως ακομμάτιστο, πολλοί το κατατάσσουν στα νεο-συντηρητικά ιδρύματα.
Πρόεδρος του ιδρύματος είναι ο R.
James
Woolsey, πρώην διευθυντής της CIA την περίοδο του Μπιλ Κλίντον.
Στο πρόσφατο παρελθόν, διετέλεσε  υποστηρικτής και σύμβουλος του John McCain, υποψηφίου των δημοκρατικών για την προεδρία, στις εκλογές του 2008, ο οποίος έχασε τις εκλογές έναντι του αντιπάλου του Μπαράκ Ομπάμα, συγκεντρώνοντας ποσοστό 45,7% έναντι 52,9% που συγκέντρωσε ο Αμερικανός πρόεδρος.

onalert.gr

Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας έπεσε στην Κομοτηνή


Αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας τύπου Α7 Corsair  έπεσε το πρωί σε μη κατοικημένη περιοχή της Κομοτηνής.

Ο χειριστής του εγκατέλειψε επιτυχώς το αεροσκάφος κάνοντας χρήση του εκτινασσόμενου καθίσματος και διακομίστηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής.

Σύμφωνα με πληροφορίες έχει υποστεί μικροτραυματισμούς, ενώ ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, επικοινώνησε μαζί του και αφού του ευχήθηκε ταχεία ανάρρωση τον συνεχάρη για την άμεση και σωστή αντίδρασή του.

Το Α-7 Corsair συμμετείχε σε εκπαιδευτική άσκηση μαζί με άλλο αεροσκάφος ιδίου τύπου, ενώ συγκροτήθηκε επιτροπή εμπειρογνωμόνων για να διερευνήσει τα αίτια του ατυχήματος.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις το ατύχημα οφείλεται σε μηχανική βλάβη.

 Το Ποντίκι Web

Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

Οι έρευνες στο Ιόνιο, η Τουρκία και τα «παιχνίδια» της Αλβανίας


Δεν φτάνανε τα βάσανα με την οικονομική κατάσταση της χώρας, με ανοικτά θέματα με την Τουρκία στο Αιγαίο, τις ΑΟΖ, τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου, τις γκρίζες ζώνες στα νησιά μας, έρχεται τώρα και η Αλβανία να ανοίξει νέα πληγή στα θαλάσσια σύνορά μας στο Ιόνιο με την ποινικοποίηση της συμφωνίας που είχε υπογραφεί το 2009, δίνοντας νέες διαστάσεις στην ιστορία της συμφωνίας των δύο χωρών, η οποία ακυρώθηκε αργότερα από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας.

Δηλαδή, για να γίνουμε περισσότερο σαφείς, μια προκλητική ιστορία εξελίσσεται εδώ και μερικά χρόνια εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων, με πολλές υποψίες, όπως λένε οι πληροφορίες, ότι πίσω από την υπόθεση αυτή βρίσκεται η Τουρκία... την οποία δεν καταφέραμε για μια ακόμη φορά να αντιμετωπίσουμε διπλωματικά.

Τώρα βρισκόμαστε μπροστά στην ποινική δίωξη του πρώην υπουργού Εξωτερικών της Αλβανίας αλλά και της διαπραγματευτικής ομάδας. Και όλα αυτά γιατί, όπως λένε οι πληροφορίες, η συμφωνία αυτή δεν άρεσε καθόλου στους... ανατολικά ευρισκόμενους γείτονές μας, καθώς θεωρούν ότι αποτελεί ένα «κακό προηγούμενο» για τις διεκδικήσεις τους στο Αιγαίο.

Έτσι, η Τουρκία, που έχει βάλει πόδι με τα μπούνια στη γειτονική χώρα και κατάφερε να έχει μέχρι και ναυτική βάση εκεί, ζήτησε – με τον τρόπο της βέβαια – από την Αλβανία να ακυρώσει τη συμφωνία, την οποία δεν είδε ποτέ με καλό μάτι, και τελικά τα κατάφερε.

Η ποινική δίωξη

Τώρα βρισκόμαστε μπροστά στην ποινική δίωξη όχι μόνο του τότε υπουργού Εξωτερικών Λουλζίμ Μπάσα που υπέγραψε το 2009 με την Ντόρα, αλλά και της διαπραγματευτικής ομάδας. Η όλη διαδικασία κινήθηκε ύστερα από καταγγελία του σημερινού υπουργού Εξωτερικών της Αλβανίας Ντ. Μπουσάτι, όταν ζήτησε από τον γενικό εισαγγελέα να ερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο διαπραγματεύτηκε ο Λουλζίμ Μπάσα τη συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων με την Ελλάδα.

Οι πληροφορίες, κυρίως από την πλευρά των αλβανικών μέσων ενημέρωσης, αναφέρουν ότι οι εισαγγελείς προχώρησαν στην έρευνα με βάση τα στοιχεία που διαβίβασε το αλβανικό υπουργείο Εξωτερικών και τα οποία θεώρησαν σημαντικά, ώστε να ασκήσουν ποινικές διώξεις για παραβίαση του άρθρου 210 του Ποινικού Κώδικα, που προβλέπει ότι για ποινικά αδικήματα που αφορούν υπογραφή συμφωνιών με ξένα κράτη, με αποτέλεσμα μερική ή ολική εκχώρηση επικράτειας (παραβίαση εδαφικής ακεραιότητας), η ποινή φυλάκισης είναι από 5 μέχρι 10 χρόνια.

Έγινε μάλιστα γνωστό ότι η Εισαγγελία Τιράνων προτίθεται να καλέσει και τους 11 εμπειρογνώμονες της διαπραγματευτικής ομάδας που συμμετείχαν στη σύνταξη της συμφωνίας, αλλά και τον τότε υπουργό των Εξωτερικών Λουλζίμ Μπάσα.

Πρωταγωνιστής ο  Έντι Ράμα

Πρωταγωνιστής στην υπόθεση αυτήν είναι ο σημερινός σοσιαλιστής ηγέτης και πρωθυπουργός της Αλβανίας, αυτό το καλόπαιδο... ο Έντι Ράμα, πρώην δήμαρχος των Τιράνων, επιστήθιος φίλος του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ, τους οποίους υποστήριξε στις εκλογές του 2009. Ηγέτης της αντιπολίτευσης τότε, αμφισβητούσε έντονα τη συμφωνία που είχε υπογραφεί μεταξύ των δύο χωρών και ταυτόχρονα έστελνε με βίντεο θερμά τηλεοπτικά μηνύματα... στήριξης, μιλώντας στα ελληνικά και υμνώντας τον Γιώργο ενώ σε κάποια από τις προεκλογικές εκδηλώσεις βρέθηκε στην Αθήνα, πλάι στον τότε αρχηγό του ΠΑΣΟΚ... για να αμφισβητήσει λίγο αργότερα τη συμφωνία αυτή.

Μετά τις εκλογές στην Ελλάδα και τη νίκη του Γιώργου, ο Έντι Ράμα άρχισε να δείχνει ένα άλλο πρόσωπο. Προφανώς άρχισε να στρώνει τον δρόμο για να κερδίσει και αυτός τις αλβανικές εκλογές. Ο «πράσινος αδελφός» του Γιώργου στα μέσα Οκτωβρίου, με συνέντευξη Τύπου σε έναν γνωστό στην Αλβανία, ανθελληνικό τηλεοπτικό σταθμό, πιεζόμενος από βουλευτές και διάφορους ακραίους κύκλους που στρέφονται κατά της χώρας μας και ταυτιζόμενος με αλβανικούς επεκτατικούς κύκλους, ζητάει την επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας!!!

Και βέβαια δεν σταμάτησε εκεί... Έκανε προσφυγή κατά της συμφωνίας του 2009 στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, το οποίο λίγο αργότερα, τον Ιανουάριο του 2010, την ακύρωσε, με την ελληνική πλευρά να καταπίνει την υπόθεση, με μόνη εξαίρεση μια διαμαρτυρία της Ντόρας προς την κυβέρνηση Παπανδρέου. Σήμερα που ο Έντι Ράμα είναι πρωθυπουργός η κυβέρνησή του έκανε ένα βήμα παραπάνω, ποινικοποιώντας την υπόθεση αυτήν και κλείνοντας κάθε πόρτα διαπραγμάτευσης.

Το θέμα αυτό πλέον έχει εξελιχθεί σε μία σοβαρή υπόθεση και για την Ελλάδα. Οι λόγοι που έχει πάρει τέτοια τροπή, σύμφωνα με εκτιμήσεις πολιτικών παρατηρητών, είναι ότι Αλβανοί πολιτικοί με την έμμεση αλλά σαφή τουρκική υποστήριξη επιχειρούν όχι μόνο να ακυρωθεί η συμφωνία, αλλά και να μη βρεθούν στο μέλλον πολιτικοί ή εμπειρογνώμονες διαπραγματευτές που θα τολμήσουν να κλείσουν συμφωνία με βάση τις διεθνείς συνθήκες αλλά με τη λογική τού «όσο περισσότερα ζητάμε τόσο περισσότερα θα πάρουμε»... Να ακολουθήσει δηλαδή και η Αλβανία τη στρατηγική της έντασης και της αυθαιρεσίας που ακολουθεί η Τουρκία σε παρόμοιες περιπτώσεις για να μην υπάρξει τέτοιο προηγούμενο που θα δυσκολέψει τις δικές της κινήσεις...

Και βέβαια δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όλα αυτά εξελίσσονται ενώ η χώρα μας έχει ξεκινήσει την προκήρυξη παραχωρήσεων «θαλάσσιων οικοπέδων» στο Ιόνιο, προς έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.
Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι τι θα κάνει το υπουργείο Εξωτερικών και η κυβέρνηση. Ποιες είναι οι θέσεις τους. Θα παρακολουθεί το θέμα ως σιωπηλός θεατής;

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ 

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Τσεκούρι στο εφάπαξ στρατιωτικών - Μαζικές παραιτήσεις φέρνουν οι νέες περικοπές

ImageΠραγματικό θρίλερ με το πολυνομοσχέδιο του υπουργείο Εργασίας και το άρθρο 221 που προβλέπει αλλαγές προς το χειρότερο για το εφάπαξ των στρατιωτικών.

Από του ΥΠΕΘΑ μεταδίδονταν αργά το βράδυ αισιόδοξα μηνύματα,αλλά το κείμενο που είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα  της Βουλής είναι σε τελείως διαφορετικό κλίμα.

Το επίμαχο άρθρο 221 όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αλλά έγινε αυστηρότερο. Όσοι έχουν διαβάσει το νομοσχέδιο που είναι αναρτημένο στο σάϊτ της Βουλής ,λένε ότι η νέα διατύπωση θέτει χρονικό όριο όχι την 1η Ιανουαρίου 2015 ,αλλά την 30 Οκτωβρίου 2014! Και προσθέτει ότι όσα ΔΣ ταμείων δεν θα συμμορφώνονται θα αντικαθίστανται.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ:

ΜΕΡΟΣ Δ’:
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Άρθρο 221
Θέματα Υπουργείων Οικονομικών, Εθνικής Άμυνας, Δημοσίας Τάξεως και Προστασίας του Πολίτη, Ναυτιλίας και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας

1. Από την 1.1.2015 οι τομείς του Κλάδου Επικουρικής Ασφάλισης του Τ.Ε.Α.Π.Α.Σ.Α. και το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Ιδρυμάτων Εμπορικού Ναυτικού (T.E.A.Π.Ι.Ε.Ν.) εντάσσονται υποχρεωτικά στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (Ε.Τ.Ε.Α.) και διέπονται από τις διατάξεις της νομοθεσίας του και τη γενικότερη νομοθεσία, όπως κάθε φορά ισχύουν.

Στην παρ. 3 του άρθρου 43 του Ν. 4052/2012 (Α 41), όπως ισχύει προστίθενται περιπτώσεις δ) και ε) αναριθμουμένων περιπτώσεων δ), ε), στ) και ζ) σε στ), ζ), η) και θ) αντίστοιχα, ως εξής:

«δ) Έναν (1) εκπρόσωπο των ασφαλισμένων που προτείνεται από την ΠΟΑΞΙΑ, την ΠΟΑΣΥ, την Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτικού Προσωπικού Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Τάξης και την ΠΟΕΥΠΣ ή την ΕΑΠΣ.

ε) Έναν (1) εκπρόσωπο των συνταξιούχων, που προτείνεται από τη δευτεροβάθμια οργάνωση του Τομέα Επικουρικής Ασφάλισης Ελληνικής Χωροφυλακής, την Πανελλήνια Ομοσπονδία Αποστράτων Αξιωματικών Αστυνομίας Πόλεων και από το Αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σώματος.»
Στις περιπτώσεις β΄, γ΄, δ΄ και ε΄ όπως αναφέρονται στην παρ. 4 του άρθρου 43 του Ν. 4052/2012 (Α 41), όπως ισχύει, προστίθενται περιπτώσεις στ΄και ζ΄.

2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας και του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργού, η οποία εκδίδεται μέχρι την 31-10-2014, μετά από σύμφωνη γνώμη της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής, καθορίζονται οι τεχνικές παράμετροι από τις οποίες θα προκύπτει συντελεστής βιωσιμότητας ώστε να αποφεύγεται η δημιουργία ετησίων ελλειμμάτων σε ταμειακή και δεδουλευμένη βάση, για το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων (ΜΤΠΥ), τους ειδικούς Κλάδους και Λογαριασμούς των Μετοχικών Ταμείων Στρατού, Αεροπορίας και Ναυτικού (ΜΤΣ, ΜΤΑ, ΜΤΝ) και ρυθμίζεται κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή τους. Το αρμόδιο Διοικητικό Συμβούλιο εφαρμόζει την προσαρμογή των παροχών που απαιτούνται για να διασφαλιστεί ετησίως μηδενικό έλλειμμα στα ταμεία. Μέχρι την 30η Νοεμβρίου κάθε έτους το αρμόδιο Δ.Σ. αποφασίζει την εφαρμογή της προσαρμογής για το επόμενο οικονομικό έτος σύμφωνα με την κοινή υπουργική απόφαση του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου και σε περίπτωση μη εφαρμογής το Διοικητικό Συμβούλιο παύεται αυτοδικαίως εντός προθεσμίας επτά (7) ημερών από την έναρξη εκάστου έτους εφαρμογής.

3. Από 1.1.2015 σε όλους τους φορείς Γενικής Κυβέρνησης και Κεντρικής Διοίκησης ή Δημοσίου ή Κράτους, που χορηγούν εφάπαξ παροχές, όπως αυτοί προσδιορίζονται με τις διατάξεις του άρθρου 14, παρ.1, περ.(β) και περ.(στ). του ν.4270/2014 (Α΄ 143), συμπεριλαμβανομένου του Ταμείου Αρωγής Υπαλλήλων Βουλής, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 18 του ν. 4242/2014 (Α΄50) καθώς και η υπουργική απόφαση Φ.80000/1093/26/12-2-2014 (Β΄313), όπως κάθε φορά ισχύουν. Σε περίπτωση μη εφαρμογής των οριζομένων στο ανωτέρω εδάφιο το αρμόδιο όργανο διοίκησης παύεται εντός προθεσμίας επτά (7) ημερών από την έναρξη εκάστου έτους εφαρμογής.

Οι φορείς του προηγούμενου εδαφίου, δύνανται μέχρι 31.12.2014 μετά από σύμφωνη γνώμη των αντιπροσωπευτικότερων οργανώσεων των κλάδων ασφαλισμένων και μετά από εκπόνηση αναλογιστικής μελέτης, να μετατρέπονται αυτοδίκαια σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) υποχρεωτικής ασφάλισης κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 7 και 8 του ν. 3029/2002 (Α` 160).

4. Από την 1.1.2015 τα έσοδα υπέρ φορέων-τομέων επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 22 του β.δ/τος 1049/1949 (Α΄195) και της περ.15β της παρ.1 του άρθρου 150 του ν.3655/2008 (Α΄58), καθώς και από τις διατάξεις του άρθρου 4, παρ. 2 περ. στ του ν.663/1977 (Α΄215), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 24 παρ. 2 περ. στ του ν. 2145/1993 (Α΄88) και τις διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 5 του β. δ/τος 22/9/1956 (Α΄209), καταργούνται.

5. Στο τέλος της υποπαραγράφου ΙΑ.2 περ. 3Δ του άρθρου πρώτου του Ν. 4254/2014 (Α 85/2014) προστίθενται εδάφια ως ακολούθως:
«Το αρμόδιο Διοικητικό Συμβούλιο εφαρμόζει την προσαρμογή των παροχών που απαιτούνται για να διασφαλιστεί ετησίως μηδενικό έλλειμμα στα ταμεία. Μέχρι την 30η Νοεμβρίου κάθε έτους το αρμόδιο Δ.Σ. αποφασίζει την εφαρμογή της προσαρμογής για το επόμενο οικονομικό έτος και σε περίπτωση μη εφαρμογής το Διοικητικό Συμβούλιο παύεται αυτοδικαίως εντός προθεσμίας επτά (7) ημερών από την έναρξη εκάστου έτους εφαρμογής.»


Ένα είναι βεβαιο.  Οι παραιτήσεις που θα έρθουν το αμέσως προσεχές διάστημα στις Ένοπλες Δυνάμεις θα είναι ασύλληπτες σ΄ ότι αφορά στον αριθμό τους. Η καχυποψία κυριαρχεί ,όχι αδικαιολόγητα, και οι όποιες κυβερνητικές διαβεβαιώσεις δεν πείθουν κανένα.

Παρόλα αυτά από το οικονομικό και πολιτικό ρεπορτάζ μεταδίδεται ότι “στο Μέρος Δ' του πολυνομοσχεδίου περιλαμβάνονται διατάξεις αρμοδιότητος των υπουργείων Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, Εθνικής Άμυνας και Προστασίας του Πολίτη με τις οποίες μεταφέρεται στο υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας και υπάγεται στην εποπτεία και αρμοδιότητά του το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Απασχολούμενων στα Σώματα ασφαλείας «Τ.Ε.Α.Π.Α.Σ.Α.» καθώς από την 1.1.2015, οι τομείς του Κλάδου Επικουρικής Ασφάλισης του Τ.Ε.Α.Π.Α.Σ.Α. εντάσσονται στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (Ε.Τ.Ε.Α.)”.

onalert.gr

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Αυτό είναι το όραμά σας κύριε Σαμαρά; Μια Ελλάδα χωρίς Ελληνες;

Ο Πρωθυπουργός της χώρας οφείλει να τηρεί τον όρκο που έχει δώσει και να υπηρετεί το γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού και μόνο...
Με μια ομιλία χιλιάδων λέξεων στο συνέδριο του Economist, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, κ. Αντώνης Σαμαράς, επεδίωξε, πλην όμως δεν τα κατάφερε, να πείσει τους συμμετέχοντες σε αυτό, για την εικόνα της αλλαγής που η τήρηση των μνημονιακών δεσμεύσεων φέρνει στη χώρα, προς όφελος, σίγουρα όχι των Ελλήνων πολιτών, που εξακολουθούν να στενάζουν και να οδηγούνται ολοένα και περισσότερο στην εξαθλίωση, αλλά των δεικτών του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Προς όφελος της... βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, για το οποίο ο κ. Σαμαράς είναι αποφασισμένος όπως τόνισε να κάνει τα πάντα, προκειμένου να την εξασφαλίσει, υποθηκεύοντας το μέλλον και των 2-3 επόμενων γενεών Ελλήνων πολιτών, καθώς ο μόνος τρόπος για να το πετύχει, ο μόνος μη βιώσιμος τρόπος, δεν είναι άλλος από την επέκταση της αποπληρωμής του για τα επόμενα 50 και πλέον έτη.
Όσοι Ελληνες πολίτες ζουν, εργάζονται ή εργάζονταν, διότι οι περισσότεροι πλέον έχουν μείνει άνεργοι και προσπαθούν να εξασφαλίσουν τη δική τους βιωσιμότητα, την επιβίωση της ελληνικής οικογένειας που πλέον σε εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό ξεπερνά τα όρια της φτώχειας, μένουν με το στόμα ανοικτό ακούγοντας και διαβάζοντας τα λεγόμενα του Ελληνα Πρωθυπουργού.
Σε βαθμό τέτοιο ώστε να αναρωτιούνται αν πράγματι ο κ. Σαμαράς εξακολουθεί να αφουγκράζεται την κοινωνία μας και να έχει επαφή με τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα.
Οχι, βέβαια, την πραγματικότητα των αριθμών και των δεικτών του πρωτογενούς πλεονάσματος, του επιτοκίου δανεισμού και της βιωσιμότητας του χρέους, αλλά την πραγματικότητα εκείνη που θέλει τους Ελληνες, τα ελληνικά νοικοκυριά και τις ελληνικές επιχειρήσεις να μην μπορούν να σταθούν στα πόδια τους.
Ηταν όλα τόσο όμορφα διατυπωμένα στην ομιλία του κ. Σαμαρά, για να ικανοποιηθεί το ακροατήριό του και να αυτοεπιβραβευθεί ο ίδιος, οι συνεργάτες του, οι εταίροι του και βέβαια οι δανειστές μας, αυτοί που σαν τα κοράκια περιμένουν πάνω από το κεφάλι των Ελλήνων για να συνεχίσουν να ρουφούν το αίμα μας, αρπάζοντας ό,τι έχει απομείνει σε αυτό τον τόπο.
Ηταν όλα τόσο όμορφα διατυπωμένα από τον κ. Σαμαρά που μίλησε για τις μεταρρυθμίσεις που δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ξέχασε να εξηγήσει γιατί ήταν πολυτέλεια όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Ποιο ήταν το μήνυμα που ήθελε όμως ο Ελληνας Πρωθυπουργός να περάσει για μια ακόμη φορά;
Δυστυχώς ότι αυτό της ολικής επαναφοράς της ελληνικής οικονομίας προς όφελος των Ελλήνων πολιτών και των ελληνικών επιχειρήσεων, αλλά προς όφελος των ξένων συμφερόντων.
Με το εξαιρετικά όμορφο... περιτύλιγμα μιας μακροσκελέστατης ομιλίας, ο κ. Σαμαράς έστειλε ξεκάθαρα το μήνυμά του.
«Εχουμε ανοίξει και σας περιμένουμε. Πωλούνται τα πάντα σε τιμή ευκαιρίας...».
Αυτές οι λέξεις αρκούν για να περιγράψουν σε τίτλους το περιεχόμενο της ομιλίας του Πρωθυπουργού στο συνέδριο του Economist.
Εκεί που χαρακτήρισε ως πρόοδο του κράτους, το γεγονός ότι το τηλέφωνο πλέον το αποκτά ένα νοικοκυριό μέσα σε λίγες ώρες...
Γιατί το έκανε αυτό; Για να μας πείσει ότι με τον ίδιο τρόπο, απλά, ανώδυνα και γρήγορα θα πρέπει να εξελιχθεί το ξεπούλημα της ΔΕΗ.
Ξεχνά μια σημαντικότατη λεπτομέρεια ο κ. Σαμαράς, που καλό είναι να του την υπενθυμίσουμε.
Χωρίς τηλέφωνο ζουν οι Ελληνες. Χωρίς ηλεκτρικό κ. Πρωθυπουργέ; Χωρίς νερό, αργότερα όταν ξαναμπεί στα σχέδιά σας η πώληση των εταιριών ύδρευσης; Προφανώς όχι...
Μίλησε και για τον πολύπαθο τομέα της δημόσιας υγείας ο κ. Σαμαράς. Εναν τομέα όπου η πιστή τήρηση των διαταγών της τρόικας είχε ως αποτέλεσμα να διαλυθούν τα πάντα και οι Ελληνες να «στενάζουν» στα δημόσια νοσοκομεία.
Και τι είχε να πει ο κ. Σαμαράς; Ότι παντού στην Ευρώπη χρησιμοποιούνται κυρίως γενόσημα και ότι στην Ελλάδα υπήρξαν αντιδράσεις, διότι δεν ήθελαν τα γενόσημα. Μίλησε γι' αυτούς που έχασαν, αλλά ξέχασε να μιλήσει γι' αυτούς που τώρα κερδίζουν, τις πολυεθνικές που έχει αγκαλιάσει η κ. Αγκελα Μέρκελ, μα πάνω απ' όλα δεν μίλησε καθόλου για τους Έλληνες πολίτες που μέσω μιας διαδικασίας που ακόμα και οι γιατροί έχουν χαρακτηρίσει ανεπαρκέστατη, υποχρεώνονται πολλές φορές λόγω αδυναμίας οικονομικής ανταπόκρισης να λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή κατώτερης ποιότητας απ' αυτή που απαιτείται για την αντιμετώπιση του προβλήματός τους. Αλλοι, δε, ανασφάλιστοι περιμένουν ακόμα στην... ουρά για να τη διασφάλιση της ελεύθερης και δωρεάν πρόσβασής τους στα φαρμακεία...
Για τη διάλυση των υποδομών περίθαλψης, για τους καρκινοπαθείς που περιμένουν μήνες στη λίστα αναμονής για να κάνουν τη χημειοθεραπεία τους, για το SOS που εκπέμπουν όλα σχεδόν τα δημόσια νοσοκομεία, δεν βρήκε κάτι να πει ο κ. Σαμαράς. Θέλησε μόνο να στείλει το μήνυμα προς τα ξένα συμφέροντα και να γυρίσει -επιδεικτικά- την πλάτη, για μια ακόμη φορά, στην ελληνική φαρμακοβιομηχανία.
Αποδέχτηκε ο κ. Σαμαράς, με την ομιλία του στο συνέδριο του Economist, ότι η Ελλάδα ήταν ένα είδος «Τζουράσικ Παρκ», όπου επιβίωναν οι δεινόσαυροι του περασμένου αιώνα. Εκανε αναφορά στον Δον Κιχώτη, δράκους, τον Οργουελ...
Και όλα αυτά για να δικαιολογήσει τα εντελώς αδικαιολόγητα, των όσων οι... δεινόσαυροι της πολιτικής, για τους οποίους δεν μίλησε ευθέως, δεν φρόντισαν να εξασφαλίσουν για τους Ελληνες πολίτες τα προηγούμενα πολλά χρόνια, καθως έπρεπε να υποθηκευτεί με μαθηματική ακρίβεια η χώρα και το μέλλον της, μέσω του δανεισμού.
Ζούσαμε, ζούμε και δυστυχώς θα συνεχίσουμε να ζούμε με δανεικά. Ούτε αυτό το είπε ευθέως ο κ. Σαμαράς, αλλά το... στρογγυλοποίησε, τονίζοντας ότι η χώρα θα βγει από τα μνημόνια, αλλά θα παραμείνει για τα επόμενα πολλά πολλά χρόνια δέσμια των απαιτήσεων των δανειστών της, αφού η λύση δεν είναι άλλη από την επέκταση της αποπληρωμής του χρέους.
Δυστυχώς, ο κ. Σαμαράς φρόντισε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο να μας υπενθυμίσει ότι κάτι του διαφεύγει...
Τόνισε, θέλοντας να στείλει μήνυμα στους πολιτικούς του αντιπάλους, ότι την ανεξαρτησία της χώρας τη υπηρετεί όποιος τη βγάζει από τα ελλείμματα και όποιος τακτοποιεί μακροπρόθεσμα τη βιωσιμότητα του χρέους της.
Το Newsbomb ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού προς το θεσμό του Έλληνα Πρωθυπουργού και με αίσθημα ευθύνης έναντι των εκατομμυρίων αναγνωστών του, δεν έχει παρά να υπενθυμίσει στον κ. Σαμαρά και τα μέλη της κυβέρνησής του, το περιεχόμενο του όρκου που έχουν δώσει, κατά την ανάληψη των καθηκόντων τους: «Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να τηρώ το Σύνταγμα και τους Νόμους και να υπηρετώ το γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού».

newsbomb.gr

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Η στιγμή που σταμάτησε ο χρόνος – 40 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο

Η στιγμή που σταμάτησε ο χρόνος – 40 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο
Σήμερα συμπληρώνονται σαράντα χρόνια από το μαύρο πρωινό της 20ης Ιουλίου του 1974, όταν οι ορδές του Αττίλα εισέβαλαν στην Κύπρο, σκορπώντας το θάνατο και την καταστροφή.
Σχεδόν τέσσερις χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν, εκατοντάδες αγνοούνται και διακόσιες χιλιάδες εκδιώχθηκαν από τις εστίες τους.
Επί 40χρόνια η Τουρκία με τη βία των όπλων συνεχίζει να κρατά υπό κατοχή το 40% της Κύπρου.
3
Ο κυπριακός Ελληνισμός τιμά σήμερα τους πεσόντες της βάρβαρης τουρκικής εισβολής και καταδικάζει τη συνεχιζόμενη κατοχή της βόρειας Κύπρου, διατρανώνοντας για άλλη μια φορά την αποφασιστικότητά του να αγωνιστεί για την απελευθέρωση και την επανένωση του νησιού.
Το χρονικό της βάρβαρης εισβολής του «Αττίλα»
Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο με την κωδική ονομασία «Αττίλας» ξεκίνησε την αυγή της 20ης Ιουλίου 1974, με αποβατικές και αεροπορικές επιχειρήσεις. Συμμετείχαν συνολικά γύρω στους 40.000 άνδρες υπό τη διοίκηση του αντιστρατήγου Νουρετίν Ερσίν.
Η ελληνική πλευρά πιάστηκε στον ύπνο και η αντίδρασή της εκδηλώθηκε με μεγάλη καθυστέρηση. Η Τουρκία υποστήριξε ότι δεν επρόκειτο για εισβολή, αλλά για «ειρηνική επέμβαση», με σκοπό την επαναφορά της συνταγματικής τάξης στην Κύπρο, που είχε καταλυθεί από το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου (15 Ιουλίου 1974).
Τα τουρκικά αποβατικά σκάφη άρχισαν να αποβιβάζουν δυνάμεις ανενόχλητα στην περιοχή Πέντε Μίλι, οκτώ χιλιόμετρα δυτικά της Κερύνειας, λίγο μετά τις 5 το πρωί της 20ης Ιουλίου. Σχεδόν ταυτόχρονα, σμήνη τουρκικών αεροπλάνων άρχισαν τις επιθέσεις, συνεχώς και κατά κύματα κατά της ευρύτερης περιοχής της Κερύνειας και της Λευκωσίας, ενώ άλλα αεροσκάφη και ελικόπτερα επιχειρούσαν ρίψεις αλεξιπτωτιστών σε επίκαιρα σημεία. Οι κάτοικοι βρέθηκαν στο έλεος των εισβολέων. Άοπλοι πολίτες δολοφονήθηκαν, γυναίκες βιάστηκαν και αιχμάλωτοι στρατιώτες εκτελέστηκαν.
attilas 425x
Η αντίδραση της ελληνικής πλευράς ήταν ανεξήγητα αργοπορημένη. Παρ' ότι το ελληνικό Πεντάγωνο γνώριζε τις κινήσεις των Τούρκων, θεωρούσε ότι μπλοφάρουν. Μόλις στις 8:40 το πρωί δόθηκε επισήμως από την Αθήνα η εντολή εφαρμογής των πολεμικών σχεδίων, ενώ το ελληνικό ραδιόφωνο (το ΕΙΡΤ εν προκειμένω), μετέδωσε την είδηση γύρω στις 11 το πρωί. Η καθυστερημένη κινητοποίηση έδωσε τη δυνατότητα στους Τούρκους εισβολείς να παγιώσουν τις θέσεις τους και να δημιουργήσουν προγεφύρωμα από το Πέντε Μίλι της Κερύνειας προς τον Άγιο Ιλαρίωνα, έχοντας ως αντικειμενικό στόχο τη σύνδεσή του με τον τουρκοκυπριακό θύλακο της Λευκωσίας.
tourkiki eisboli kupros 694936824
Οι μονάδες της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ, όταν κινητοποιήθηκαν άρχισαν να πολεμούν με ηρωική αυτοθυσία, χωρίς μάλιστα να διαθέτουν αεροπορική κάλυψη και σύγχρονο οπλισμό. Αριθμούσαν γύρω στους 12.000 άνδρες (Ελληνοκύπριους και Ελλαδίτες), υπό τη διοίκηση του ταξιάρχου Μιχαήλ Γεωργίτση, που είχε το γενικό πρόσταγμα στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου. Στο μεταξύ, άρχισε να κινητοποιείται και ο ελληνοκυπριακός ανδρικός πληθυσμός και να μετέχει στον άνισο αγώνα με ό,τι διέθετε ο καθένας, πυροβολώντας από τις στέγες των σπιτιών του κατά των εισβολέων αλεξιπτωτιστών.
Στην Αθήνα, η κυβέρνηση αιφνιδιασμένη από την εξέλιξη των γεγονότων αρχίζει να παρουσιάζει εικόνα διάλυσης. Κηρύσσει γενική επιστράτευση, η οποία εξελίσσεται σε φιάσκο.
Την επομένη, 21 Ιουλίου, οι μάχες στην Κύπρο συνεχίζονται με ιδιαίτερη σφοδρότητα. Στόχος των ελληνικών δυνάμεων στην Κύπρο είναι να αποκόψουν τον τουρκοκυπριακό θύλακο της Λευκωσίας από το προγεφύρωμα της Κερύνειας. Οι Έλληνες στρατηγοί απορρίπτουν εισήγηση για επέμβαση στην Κύπρο, προβλέποντας αποτυχία του σχετικού εγχειρήματος. Δύο ελληνικά υποβρύχια που πλέουν προς την Κερύνεια διατάσσονται να επιστρέψουν στην Ελλάδα.
apovasi
Οι Τούρκοι εισβολείς, παρά την αριθμητική τους υπεροχή και την ποιοτική υπεροχή του οπλισμούς τους, αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα. Μάλιστα, από ασυνεννοησία η τουρκική αεροπορία βυθίζει το αντιτορπιλικό Κοτσατεπέ (D-354), το οποίο εξέλαβε για ελληνικό πλοίο και προκαλεί ζημιές σε άλλα δύο τουρκικά αντιτορπιλικά.
Την ίδια μέρα, σημειώνεται δραστηριοποίηση του αμερικανικού παράγοντα για την επίτευξη ανακωχής. Ο Σίσκο, που πηγαινοέρχεται μεταξύ Αθηνών και Άγκυρας, δεν βρίσκει κάποιον αρμόδιο στην Αθήνα να διαπραγματευτεί, καθώς όλοι οι αρμόδιοι έχουν εξαφανιστεί. Την ευθύνη αναλαμβάνει τελικά ο αρχηγός του Ναυτικού, ναύαρχος Πέτρος Αραπάκης, ο οποίος σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Κίσινγκερ συμφωνεί η ανακωχή να ισχύσει από τις 4 το απόγευμα της 22ης Ιουλίου.
Στις 2 το πρωί της 22ας Ιουλίου, 12 ελληνικά μεταγωγικά τύπου Νοράτλας, που μετέφεραν καταδρομείς στο νησί, βάλλονται, κατά λάθος, από φίλια πυρά πλησίον του αεροδρομίου της Λευκωσίας, με αποτέλεσμα το ένα από αυτά να καταρριφθεί (4 μέλη του πληρώματος και 27 καταδρομείς έχασαν τη ζωή τους), ενώ άλλα δύο να πάθουν σοβαρές ζημιές. Την ίδια ημέρα, οι Τούρκοι εισβολείς εντείνουν τις επιχειρήσεις τους. Αποβιβάζουν άρματα μάχης και το μεσημέρι καταλαμβάνουν την πόλη της Κερύνειας.
Στις 4 το απόγευμα αρχίζει να τηρείται η ανακωχή κατά τα συμφωνηθέντα, η οποία όμως θα παραβιασθεί αρκετές φορές από τους εισβολείς. Σ' αυτό το χρονικό σημείο, οι Τούρκοι ελέγχουν το 3% του Κυπριακού εδάφους, έχοντας δημιουργήσει ένα προγεφύρωμα, που συνδέει την Κερύνεια με τον τουρκοκυπριακό θύλακο της Λευκωσίας.
Όσο και αν κάποιοι το θέλουν, ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

newsbomb.gr

Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

Νέο «θρίλερ» στην προσέγγιση Ελλάδας-Ρωσίας με αφορμή την ΤΡΑΙΝΟΣΕ

Νέο «θρίλερ» στην προσέγγιση Ελλάδας-Ρωσίας με αφορμή την ΤΡΑΙΝΟΣΕ
Μια επανάληψη του θρίλερ με την πώληση της ΔΕΠΑ και την απόσυρση του ρωσικού ενδιαφέροντος θεωρείται εξαιρετικά πιθανή και στην περίπτωση της αποκρατικοποίησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Μια τέτοια εξέλιξη, όμως, θεωρείται ότι θα έχει σοβαρότερες επιπτώσεις στη σύσφιξη των σχέσεων Ελλάδας-Ρωσίας και ένα νέο «πάγωμα», με επεκτάσεις ακόμα και στο πεδίο του τουρισμού.

Πηγές από τη Μόσχα αναφέρουν πως το Κρεμλίνο βρίσκεται ένα βήμα πριν σημάνει τη «γενική αποχώρηση» από το ελληνικό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, καθώς –όπως επισημαίνει δημοσίευμα της εφημερίδας «DEAL news»- στα ανώτατα κλιμάκια της ρωσικής κυβέρνησης εδραιώνεται η πεποίθηση ότι η «τράπουλα είναι σημαδεμένη».
Το ενδιαφέρον της Ρωσίας για την απόκτηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της βάσης συντήρησης του ΟΣΕ (Rosco) και του ΟΛΘ, εντάσσεται στο στρατηγικό σχεδιασμό του Κρεμλίνου για τη δημιουργία δικτύου συνδυασμένων χερσαίων και θαλάσσιων μεταφορών. Επιπλέον, με τον έλεγχο του λιμένα της Αλεξανδρούπολης σε δεύτερο χρόνο, η Ρωσία θα εξασφάλιζε την πλέον προνομιακή λύση «εξόδου» στη Μεσόγειο.
Πρόκειται όμως για σχέδιο, που δεν βλέπουν με καλό μάτι οι Βρυξέλλες και δη ο γαλλογερμανικός άξονας, καθώς αν επιτευχθεί ο ρωσικός στόχος, θα έχουν πλέον να αντιμετωπίσουν έναν πανίσχυρο ανταγωνιστή στις ευρωπαϊκές εφοδιαστικές αλυσίδες. Σε σύμπλευση μάλιστα με τις ΗΠΑ, όσον αφορά στις κυρώσεις με αφορμή την ουκρανική κρίση, η Μόσχα εκτιμά ότι οι Βρυξέλλες θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να ακυρώσουν τις κινήσεις της στο ευρωπαϊκό έδαφος.
Ενδεικτική του κλίματος θεωρείται η ομιλία του προέδρου των ρωσικών σιδηροδρόμων, Βλαντιμίρ Γιακούνιν, στο συνέδριο του Economist, ο οποίος ευθέως χαρακτήρισε ανεπίτρεπτο να ασκούνται πιέσεις κατά τη διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων «από την Ε.Ε και την τρόικα, γιατί κάτι τέτοιο δημιουργεί προβλήματα στη ρωσική συμμετοχή». Οι αιχμές κατά των Βρυξελλών έγιναν συγκεκριμένες, στο ζήτημα της επιστολής Αλμούνια, η οποία ορίζει ότι για τη διαγραφή των «χρεών» της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ύψους 800 εκατ. ευρώ από κρατικές ενισχύσεις του παρελθόντος, είναι προαπαιτούμενο η πώληση.
Τις επιφυλάξεις του Κρεμλίνου και ειδικά του Ρώσου προέδρου φέρεται να μετέφερε ο Γιακούνιν –στενός συνεργάτης και φίλος του Βλαντιμίρ Πούτιν- στον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, στη συνάντηση της 9ης Ιουλίου. Σύμφωνα με πληροφορίες, το κλίμα «δεν ήταν και το καλύτερο», καθώς ο κ. Σαμαράς φέρεται να μην παρείχε επαρκείς διαβεβαιώσεις, ώστε να καθησυχάσει τη ρωσική πλευρά.
Οι συνέπειες από ένα ενδεχόμενο «ναυάγιο» στην υπόθεση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ εκτιμάται πως θα είναι πολυεπίπεδες. Από τη μια, θα έχει χαθεί «η δεύτερη ευκαιρία» προσέγγισης των δύο χωρών, γεγονός που θα σημάνει την αποχώρηση των Ρώσων από τις σημερινές αλλά και τις μελλοντικές αποκρατικοποιήσεις, ακόμα και στον τομέα της ενέργειας (ΕΛΠΕ, μικρή ΔΕΗ, σταθμοί LNG). Επίσης, υπάρχει κίνδυνος να επηρεαστεί το τουριστικό ρεύμα προς την Ελλάδα, αλλά και οι γενικότερες εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των δύο χωρών.
Με τις εξελίξεις για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ να μετατίθενται για το φθινόπωρο, η καχυποψία της Μόσχας ενισχύεται, όπως και η ανησυχία στο Μέγαρο Μαξίμου.

newsbomb.gr