Δεκάδες, εκατοντάδες άρθρα σε διάφορα έντυπα, οικονομικά κα μη, μας βομβαρδίζουν με συγκριτικά στοιχεία μεταξύ των διαφόρων χωρών του πλανήτη, τα οποία ξεκινάνε από τα μακροοικονομικά των κρατών και καταλήγουν μέχρι τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών τους. Όμως, το οικονομικό στοιχείο που ενδιαφέρει πραγματικά τους πολίτες και θα έπρεπε σίγουρα να ενδιαφέρει και τους πολιτικούς, αφού με αυτό κρίνονται στις εκλογές, είναι αυτό της πληθυσμιακά μέσης πραγματικής αγοραστικής δύναμης. Η μεταβολή του κατά τη διάρκεια μίας τετραετούς θητείας και η σύγκρισή του με την τιμή σε άλλες χώρες που συνδέονται εμπορικά με τη χώρα τους είναι ένα από τα πιο σημαντικά κριτήρια της ψήφου από την οικονομική της πλευρά. Τα υπόλοιπα κριτήρια είναι ποιοτικά και συνήθως έχουν να κάνουν με τις προσωπικές ελευθερίες των πολιτών, την ασφάλειά τους και με την καλλιέργεια διαφόρων θεσμών κοινής αποδοχής.Κάθε μήνα ο ΟΟΣΑ μετρά τη διαφορά στα επίπεδα τιμών μεταξύ των διαφόρων χωρών μελών του, υπολογίζοντας σε κάθε μία χώρα το κόστος αγοράς ενός αντιπροσωπευτικού καλαθιού προϊόντων και υπηρεσιών, το οποίο θα κόστιζε 100 δολάρια (USD) στις ΗΠΑ. Οι τελευταίες τιμές του καλαθιού (Ιανουάριος 2014) παρουσιάζονται στην πρώτη στήλη του πίνακα που ακολουθεί.
Στη δεύτερη στήλη υπάρχει το πληθυσμιακά μέσο (median) ετήσιο εισόδημα των νοικοκυριών σε κάθε μία από αυτές τις χώρες, όπως υπολογίστηκε από έρευνα που διεξήχθη από το Ινστιτούτο Gallup και η οποία ανακοινώθηκε το Δεκέμβριο του 2013. Τα εισοδήματα αυτά είναι πιο αντιπροσωπευτικά από εκείνα των στατιστικών υπηρεσιών, αφού μπορούν να συμπεριλαμβάνουν και έσοδα από την παραοικονομία, ή να αντιστοιχούν σε πραγματικά καθαρά έσοδα μετά την απόδοση των φόρων. Προειδοποιούμε τα διάφορα ΥπΟικ ότι το Ινστιτούτο δηλώνει τα στοιχεία ως απόρρητα και ανώνυμα, άρα δεν έχει νόημα να σπεύσουν για να μάθουν περισσότερα. Επιπλέον, μετά από ενδεικτικές συγκρίσεις, προέκυψε ότι τα μέσα ποσά είναι πολύ κοντά σ’ αυτά που προκύπτουν αν αφαιρεθούν οι άμεσοι φόροι από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία.
Επίσης, σε κάθε χώρα το μέσο πλήθος των ατόμων που συνθέτουν ένα νοικοκυριό αποτέλεσε ανεξάρτητη και ξεχωριστή μέτρηση. Έτσι, στην τρίτη στήλη υπάρχει το πληθυσμιακά μέσο (median) ετήσιο εισόδημα κατ’ άτομο, το οποίο προκύπτει από τη διαίρεση του μέσου εισοδήματος ανά νοικοκυριό με το μέσο πλήθος ατόμων του νοικοκυριού στη χώρα αυτή.
Στην τέταρτη και πέμπτη στήλη παρουσιάζονται το πλήθος των καλαθιών ΟΟΣΑ που μπορεί να αγοράσει ανά έτος το μέσο νοικοκυριό και το μέσο άτομο, αντίστοιχα. Οι τιμές αυτές μπορούν να προκύψουν με απλή διαίρεση του μέσου ετήσιου εισοδήματος με την τιμή του καλαθιού ΟΟΣΑ.
Η στήλη των χωρών ταξινομήθηκε κατά φθίνουσα σειρά του πλήθους καλαθιών ΟΟΣΑ που μπορεί να αγοράσει ένα μέσο νοικοκυριό, αφού οι αγοραστικές συνέργειες ενός νοικοκυριού καθιστούν αντιπροσωπευτικότερη την αγοραστική του δύναμη από αυτήν του ενός μεμονωμένου ατόμου σε κάθε χώρα του κόσμου.
| πηγή 1 |
| πηγή 2 |
Από την κατάταξη του πίνακα γίνονται αντιληπτά τα εξής συμπεράσματα:
- Τη μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη στον κόσμο την έχουν τα νοικοκυριά της Νότιας Κορέας, ενώ ακολουθούν τα νοικοκυριά των ΗΠΑ.
- Την καλύτερη ευρωπαϊκή επίδοση την έχει το Λουξεμβούργο (3ο στην παγκόσμια κατάταξη), ενώ η Σουηδία έχει τη δεύτερη καλύτερη ευρωπαϊκή επίδοση και 4η στον κόσμο. Η πετρελαιοπαραγωγός Νορβηγία (εκτός ΕΕ) βρίσκεται αρκετές θέσεις πιο κάτω από τη Σουηδία (εντός ΕΕ, αλλά εκτός ευρωζώνης), ενώ πολλές θέσεις παρακάτω θα συναντήσουμε τη Φιλανδία (εντός ευρωζώνης).
- Αν εξαιρέσουμε την ειδική περίπτωση του Λουξεμβούργου, την επόμενη καλύτερη τιμή στην ευρωζώνη την εμφανίζει η Ολλανδία και ακολουθεί η Γερμανία. Η πρώην ανατολική Τσεχία που δεν βρίσκεται στην ευρωζώνη, αλλά βρίσκεται στην ΕΕ, είναι πρώτη μεταξύ των πρώην ανατολικών χωρών της Ευρώπης και μάλιστα κατά μία θέση πιο ψηλά από τη Γερμανία.
- Όλες οι πρώην ανατολικές ευρωπαϊκές χώρες του πίνακα (πλην Εσθονίας) είναι σε καλύτερες, ή πολύ καλύτερες θέσεις, από τις φτωχές χώρες του δυτικοευρωπαϊκού νότου, οι οποίες ορίζονται με σειρά αγοραστικής δύναμης, ως: Ιταλία, Ελλάδα, Πορτογαλία.
- Η Ελλάδα και η Πορτογαλία των μνημονίων βρίσκονται σε παραπλήσια επίπεδα με το Μεξικό, δηλαδή στα επίπεδα μίας χώρας που αποτέλεσε πεδίο εκπαίδευσης και δοκιμών για πολλά έμπειρα στελέχη του ΔΝΤ.
http://papaioannou-giannis.net
