Άλλο ένα δημοσίευμα του Ξένου Τύπόυ για τον θάνατο της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος
Να θυμίσουμε εδώ ότι και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με εγκληματικές αποφάσεις των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ από το 2010, και ειδικότερα των Παπακωνσταντίνου και Πλασκοβίτη, απαγορεύεται να αναλαμβάνουν εμπορικές εργασίες και τα Ναυπηγεία οδηγούνται σε μαρασμό και θάνατο.
Πρέπει να αρθούν οι απαγορεύσεις εμπορικών, στα Ναυπηγεία.
Επίσης το 2011 οι Έλληνες εφοπλιστές ναυπήγησαν 653 πλοία σε Κορέα και Κίνα, και μόνο ένα στην Ελλάδα
Ενώ βρίσκεται στην όγδοη θεση των προτιμησεων των Ελληνων εφοπλιστων η Ελλαδα, πισω απο Φιλιππινες, Βιετναμ, Ινδια, Ιαπωνια, Κινα, Νοτια Κορεα.
Ακόμη , σύμφωνα με στοιχεία του 2012, για 5 Έλληνες εφοπλιστές δουλεύει ολόκληρη η κορεατικήναυπηγική βιομηχανία.
Με 31 πλοία υπό παραγγελία, η συνολική επένδυση των 5 Ελλήνων εφοπλιστών που έχουν εξασφαλίσει θέσεις στα ναυπηγεία ανέρχεται σε 6,355 δισ. δολάρια.Τέλος, σύμφωνα με χειρισμούς της κυβέρνησης Σαμαρά στο ταξίδι του στην Κίνα, οι Έλληνες εφοπλιστες θα ναυπηγήσουν εκεί 142 πλοία!
Τουλάχιστον ο Σαμαράς φέρνει επενδύσεις. Στην Κίνα.
Το Bloomberg Businessweekδημοσιεύει ανταπόκριση του Associated Press για το Πέραμα, το οποίο «αναδεικνύει το δράμα της ανεργίας», ενώ η εργατούπολη αυτή φιλοξενούσε μερικά από τα πιο πολυσύχναστα ναυπηγεία στην Ελλάδα, μια ναυτική χώρα με έναν από τους μεγαλύτερους ναυτιλιακούς κλάδους στον κόσμο. Οι μισθοί ήταν καλοί και άφθονες οι θέσεις εργασίας..Αλλά κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όλα αυτά άλλαξαν, όπως αναφέρει η ανταπόκριση.
Περίπου το 70% της τοπικής ναυτιλιακής δραστηριότητας, έχει κλείσει. Η ανεργία είναι στο 45%, πολύ πάνω από το εθνικό ποσοστό του 28%, το όποιο αποτελεί έναν αριθμό ρεκόρ, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που δημοσιεύθηκαν την Πέμπτη. Περίπου το 95% των πρώην εργαζομένων των ναυπηγείων είναι άνεργοι. Τώρα, οι περισσότεροι λένε, μόνο η χορήγηση κρατικών ενισχύσεων μπορεί να σώσει την πόλη.
"Τα ναυπηγεία είναι νεκρά, τίποτα δεν συμβαίνει εκεί", δήλωσε στο ΑΡ ο Δήμαρχος Παντελής Ζουμπούλης. "Δυστυχώς, συνδέσαμε την ζωή μας με τα ναυπηγεία. Έτσι, όταν διαλύθηκαν,η πόλη μας έχασε τη ζωή της".
Ο Ζουμπούλης εργαζόταν και ο ίδιος σταναυπηγεία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, όταν έως και 5.000 άτομα εργάζοντανκαθημερινά σε μια ζώνη δύο μιλίων ανάμεσα στο βουνό και τη θάλασσα. Τώρα, σύμφωνα με τον δήμαρχο είναι είναι 20 ή 30.
Ο Ζουμπούλης εργαζόταν και ο ίδιος σταναυπηγεία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, όταν έως και 5.000 άτομα εργάζοντανκαθημερινά σε μια ζώνη δύο μιλίων ανάμεσα στο βουνό και τη θάλασσα. Τώρα, σύμφωνα με τον δήμαρχο είναι είναι 20 ή 30.
Στο δημοσίευμα διαβάζουμε ότι «η κακή διαχείριση των οικονομικών στην Ελλάδα έσκασε το 2010, αφού η χώρα παραδέχθηκε τη δήλωση ανακριβών στοιχείων για το χρέος και δεν μπορούσε πλέον να δανειστεί από τις διεθνείς αγορές. Επιβιώνει από τότε με τα δάνεια διάσωσης, που χορηγούνται υπό τον όρο των μεγάλων περικοπών δαπανώνκαι μεταρρυθμίσεων που έχουν προκαλέσει χρόνια ύφεσης. Τα προβλήματα του Περάματος ξεκίνησαν περίπου πριν από ένα χρόνο, όταν η παγκόσμια οικονομική ύφεση έπληξε τις ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες.
Ενώ οι πλοιοκτήτες -οι οποίοι απολαμβάνουν γενναιόδωρεςφορολογικές ελαφρύνσεις - ανέκαμψαν αρκετά γρήγορα, πήραν τα πλοία τους προς την Τουρκία και την Κίνα, που έχουν χαμηλότερο κόστος και ισχυρήκρατική υποστήριξη.
Ανάμεσα στις λίγες επιχειρήσεις ακόμα ζωντανές είναι αυτές που πραγματοποιούν επισκευές σε σκάφη αναψυχής για διεθνείς πελάτες».
Στον ανταποκριτή του ΑΡ μίλησε ο πρώην ναυτικός ΚωνσταντίνοςΣάπκας, 39 ετών, ο οποίος έβγαζε κάποτε € 4,000 το μήνα στα καράβια, εχασε τη δουλειά του τον Μάρτιο του 2010,και τώρα περνά τις νύχτες του ψάχνοντας μέσα στα σκουπίδια του Περάματος για παλιοσίδερα, βγάζοντας μέχρι και δύο ευρώ την ημέρα.
Ο ίδιος δηλώνει: "Κάποια στιγμή τα λεφτά μου τελείωσαν αι έπρεπε να βγώ στους δρόμους, γιατί δεν θέλω να κλέψω, δεν μου αρέσει η ιδέα της φυλακής»«Αν θα μπορούσα τώρα, θα δούλευα σε έναν φούρνο, ή και θα έσκαβα με τα χέρια μου ... Αλλά θέσεις εργασίας δεν υπάρχουν»
Δημοτικές κοινωνικές υπηρεσίες και φιλανθρωπικές οργανώσεις στην περιοχή παρέχουν συσσίτια και δωρεάν υπηρεσίες από υγειονομική περίθαλψηκαι σχολική διδασκαλία έως κουρέματα.
Η κοινωνική λειτουργός στους Γιατρούς του Κόσμου Ελένη Χρονοπούλουείπε στο Πρακτορείο ότι περίπου 3.500άνθρωποι χρησιμοποιούν την δωρεάν κλινική που στήθηκε εκεί το 2010. Οι περισσότεροι δεν έχουν καμία κρατική υγειονομική περίθαλψη.
Ενώ οι πλοιοκτήτες -οι οποίοι απολαμβάνουν γενναιόδωρεςφορολογικές ελαφρύνσεις - ανέκαμψαν αρκετά γρήγορα, πήραν τα πλοία τους προς την Τουρκία και την Κίνα, που έχουν χαμηλότερο κόστος και ισχυρήκρατική υποστήριξη.
Ανάμεσα στις λίγες επιχειρήσεις ακόμα ζωντανές είναι αυτές που πραγματοποιούν επισκευές σε σκάφη αναψυχής για διεθνείς πελάτες».
Στον ανταποκριτή του ΑΡ μίλησε ο πρώην ναυτικός ΚωνσταντίνοςΣάπκας, 39 ετών, ο οποίος έβγαζε κάποτε € 4,000 το μήνα στα καράβια, εχασε τη δουλειά του τον Μάρτιο του 2010,και τώρα περνά τις νύχτες του ψάχνοντας μέσα στα σκουπίδια του Περάματος για παλιοσίδερα, βγάζοντας μέχρι και δύο ευρώ την ημέρα.
Ο ίδιος δηλώνει: "Κάποια στιγμή τα λεφτά μου τελείωσαν αι έπρεπε να βγώ στους δρόμους, γιατί δεν θέλω να κλέψω, δεν μου αρέσει η ιδέα της φυλακής»«Αν θα μπορούσα τώρα, θα δούλευα σε έναν φούρνο, ή και θα έσκαβα με τα χέρια μου ... Αλλά θέσεις εργασίας δεν υπάρχουν»
Δημοτικές κοινωνικές υπηρεσίες και φιλανθρωπικές οργανώσεις στην περιοχή παρέχουν συσσίτια και δωρεάν υπηρεσίες από υγειονομική περίθαλψηκαι σχολική διδασκαλία έως κουρέματα.
Η κοινωνική λειτουργός στους Γιατρούς του Κόσμου Ελένη Χρονοπούλουείπε στο Πρακτορείο ότι περίπου 3.500άνθρωποι χρησιμοποιούν την δωρεάν κλινική που στήθηκε εκεί το 2010. Οι περισσότεροι δεν έχουν καμία κρατική υγειονομική περίθαλψη.
Το τέλος της ανταπόκρισης του ΑΡ φιλοξενεί δηλώσεις του συνδικαλιστή Άκη Αντωνίου, ο οποίος ταξίδεψε ως την Κίνα το περασμένο έτος για να βρεί περιστασιακή εργασία, λέγοντας ότι η "πολιτική βούληση" είναι απαραίτητη.
«Οι εργάτες είναι εξειδικευμένοι, τα εργαλεία είναι εδώ», είπε. «Το παράδοξο είναι ότι ζούμε σε μια χώρα που έχει μια τεράστια ζήτηση για πλοία. Δεν είμαστε στην Ελβετία που δεν έχει θάλασσα».
