Ήρθε η ώρα να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Ήρθε η στιγμή για όλους να αποφασίσουμε με ποιον είμαστε, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Χθες, ύστερα από
κοπιαστική και ουσιαστική συνεργασία ελληνικής κυβέρνησης, Κομισιόν και
Eurogroup, η Αθήνα κατέθεσε την πρότασή της. Η πρόταση έγινε δεκτή ως
βάση συζήτησης και χαιρετίστηκε από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και βασικές
χώρες της Ευρωζώνης, όπως η Ιταλία και η Γαλλία, αλλά και από πολιτικές
δυνάμεις και έγκυρα ΜΜΕ στην ίδια τη Γερμανία.
Ακόμη και στους κόλπους της γερμανικής κυβέρνησης φαίνεται πως υπάρχει διάσταση απόψεων. Η εικόνα της απομονωμένης Ελλάδα, του "18 - 1", αντιστράφηκε και η εκβιαστική και φοβική δήλωση του εκπροσώπου του Σόιμπλε περί Δούρειου Ίππου, σε συνδυασμό με το τελεσιγραφικό σημείωμα που κατέθεσε στο EuroWorking Group, λειτούργησε ως μπούμερανγκ δείχνοντας ποιος επιθυμεί λύση και ποιος όχι, ποιος λειτουργεί ως Δούρειος Ίππος ενάντια στη συνοχή της Ευρώπης.
Το κλίμα και η κατεύθυνση στην τηλεφωνική επικοινωνία Τσίπρα - Μέρκελ ήταν σε διαφορετικό μήκος κύματος από το πολεμικό ανακοινωθέν Σόιμπλε.
Η κυβέρνηση κατέθεσε, με καλή πίστη και πνεύμα έντιμου και αμοιβαίως επωφελούς συμβιβασμού, πρόταση η οποία συνιστά μερική προσαρμογή στοιχείων της πολιτικής της προκειμένου να υπάρξει συμφωνία, αλλά δεν είναι διατεθειμένη να παραιτηθεί από τον σκληρό πυρήνα του προγράμματός της, που αποτελεί και αντικείμενο εσωτερικής νομοθεσίας, όπως η προστασία της πρώτης κατοικίας, τα εργασιακά, τα ληξιπρόθεσμα χρέη και τα κόκκινα δάνεια και φυσικά η επείγουσα αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής.
Η αντιμετώπιση των θεμάτων αυτών περισσότερο θα βοηθήσει παρά θα βλάψει την επανεκκίνηση της οικονομίας και τα έσοδα για την επίτευξη ισοσκελισμένου προϋπολογισμού, τον οποίο η κυβέρνηση έχει εγγυηθεί.
Στην Αθήνα πάλι βρεθήκαμε μπροστά σε κωμικοτραγικές καταστάσεις, με την ομάδα Σαμαρά και τον Ευ. Βενιζέλο σχεδόν να πανηγυρίζουν ότι η κυβέρνηση τράπηκε σε άτακτη φυγή και θα εφαρμόσει το Μνημόνιο, όπως έκαναν και οι ίδιοι. Αυτό, μέχρι τη στιγμή που έγινε γνωστή η κάθετη απόρριψη εκ μέρους του Β. Σόιμπλε, ο οποίος εξέφρασε την απολύτως αντίθετη άποψη από τους εν Ελλάδι υποστηρικτές και αυτόκλητους εκπροσώπους του, που αποδείχθηκαν... "σοϊμπλότεροι" του κ. Σόιμπλε.
Έκαναν λάθος, αλλά θα ήταν λάθος η στάση τους ακόμη κι αν η κυβέρνηση είχε όντως υποχωρήσει. Και στη μία περίπτωση και στην άλλη, με βάση τη λογική τους, θα έπρεπε να στηρίξουν την κυβέρνηση.
Ήρθε η ώρα να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Ήρθε η στιγμή για όλους να αποφασίσουμε με ποιον είμαστε, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Ακόμη και στους κόλπους της γερμανικής κυβέρνησης φαίνεται πως υπάρχει διάσταση απόψεων. Η εικόνα της απομονωμένης Ελλάδα, του "18 - 1", αντιστράφηκε και η εκβιαστική και φοβική δήλωση του εκπροσώπου του Σόιμπλε περί Δούρειου Ίππου, σε συνδυασμό με το τελεσιγραφικό σημείωμα που κατέθεσε στο EuroWorking Group, λειτούργησε ως μπούμερανγκ δείχνοντας ποιος επιθυμεί λύση και ποιος όχι, ποιος λειτουργεί ως Δούρειος Ίππος ενάντια στη συνοχή της Ευρώπης.
Το κλίμα και η κατεύθυνση στην τηλεφωνική επικοινωνία Τσίπρα - Μέρκελ ήταν σε διαφορετικό μήκος κύματος από το πολεμικό ανακοινωθέν Σόιμπλε.
Η κυβέρνηση κατέθεσε, με καλή πίστη και πνεύμα έντιμου και αμοιβαίως επωφελούς συμβιβασμού, πρόταση η οποία συνιστά μερική προσαρμογή στοιχείων της πολιτικής της προκειμένου να υπάρξει συμφωνία, αλλά δεν είναι διατεθειμένη να παραιτηθεί από τον σκληρό πυρήνα του προγράμματός της, που αποτελεί και αντικείμενο εσωτερικής νομοθεσίας, όπως η προστασία της πρώτης κατοικίας, τα εργασιακά, τα ληξιπρόθεσμα χρέη και τα κόκκινα δάνεια και φυσικά η επείγουσα αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής.
Η αντιμετώπιση των θεμάτων αυτών περισσότερο θα βοηθήσει παρά θα βλάψει την επανεκκίνηση της οικονομίας και τα έσοδα για την επίτευξη ισοσκελισμένου προϋπολογισμού, τον οποίο η κυβέρνηση έχει εγγυηθεί.
Στην Αθήνα πάλι βρεθήκαμε μπροστά σε κωμικοτραγικές καταστάσεις, με την ομάδα Σαμαρά και τον Ευ. Βενιζέλο σχεδόν να πανηγυρίζουν ότι η κυβέρνηση τράπηκε σε άτακτη φυγή και θα εφαρμόσει το Μνημόνιο, όπως έκαναν και οι ίδιοι. Αυτό, μέχρι τη στιγμή που έγινε γνωστή η κάθετη απόρριψη εκ μέρους του Β. Σόιμπλε, ο οποίος εξέφρασε την απολύτως αντίθετη άποψη από τους εν Ελλάδι υποστηρικτές και αυτόκλητους εκπροσώπους του, που αποδείχθηκαν... "σοϊμπλότεροι" του κ. Σόιμπλε.
Έκαναν λάθος, αλλά θα ήταν λάθος η στάση τους ακόμη κι αν η κυβέρνηση είχε όντως υποχωρήσει. Και στη μία περίπτωση και στην άλλη, με βάση τη λογική τους, θα έπρεπε να στηρίξουν την κυβέρνηση.
Ήρθε η ώρα να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Ήρθε η στιγμή για όλους να αποφασίσουμε με ποιον είμαστε, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
left.gr
